Herbert begrijpt dat Red Bull weinig alternatieven had op het moment van de safety car. “Ik weet dat Red Bull zei dat de verse harde banden hun enige optie waren, en ze wisten dat Charles Leclerc op snellere banden stond, dus dat hij sowieso meer snelheid zou hebben,” legt hij uit aan een goksite. Toch vindt hij de strategie discutabel: “De harde band leek geen goede keuze. Het was sowieso hard werken voor Verstappen met nul grip. Hij toonde nog zijn klasse toen hij de auto op het rechte stuk op het asfalt hield toen die ineens uitbrak.”

De voormalige Formule 1-steward denkt dat de bandenselectie bijdroeg aan Verstappens latere actie: “Je kunt Red Bull niet volledig de schuld geven, ze hadden gewoon geen opties meer. Maar die harde band was wel de eerste trigger in Verstappens hoofd. Hij zal gefrustreerd zijn geweest over zijn situatie. De tweede trigger was dat hij Russell voorbij moest laten. Die frustraties stapelden zich op en dat leidde uiteindelijk tot de botsing.”

Volgens Herbert is Red Bull nog steeds een sterk team, vooral strategisch, maar is de dominantie voorbij: “Ze hebben een geweldige periode gehad met vier titels, maar het is zeldzaam om dat langer vol te houden. Andere teams, zoals McLaren, hebben technologie en samenwerking die hen in staat stelt het gat te dichten. In Barcelona werkte het niet, in Imola wel. Red Bull doet nog altijd mee, maar McLaren is nu de sterkere ploeg.”

Tot slot wijst Herbert op de interne onrust bij het team: “Is het gekibbel binnen Red Bull een rem op de prestaties? Adrian Newey is vertrokken, er was het gedoe rond Christian Horner, Jos Verstappen is erg uitgesproken. De perfecte harmonie van vroeger is er niet meer, mensen staan op scherp.”