'F1' Review | Is de Hollywood-film van Brad Pitt en Lewis Hamilton je geld waar?

Apple Original Films en de makers van Top Gun: Maverick zijn verantwoordelijk voor F1 The Movie. Een Formule 1-film met een hoofdrol voor Brad Pitt. Een man van 61 jaar als hoofdrolspeler in een F1-film. Niet als teambaas, maar als coureur. Het zorgt ervoor dat de makers creatief moesten omgaan met het oorsprongsverhaal.

Sonny Hayes, het karakter gespeeld door Pitt, in een coureur die in 1993 zijn debuut maakt in de Formule 1. Hij wordt gezien als een veelbelovend talent, maar zijn agressieve rijstijl zorgt voor een heftige crash in Jerez. Hayes verliest zijn sponsoren en zitje in de Formule 1 bij Lotus en verdwijnt tien jaar van het toneel.

Na tien jaar keer Hayes terug in de racerij, waar hij in allerlei verschillende klasses actief is op zoek naar dat gevoel van ‘vliegen’, zoals hij de ultieme flow in een racewagen beschrijft. Ondanks zeges keert dat gevoel nooit terug.

Na de 24-uursrace van Daytona, wordt Hayes benaderd door oud-teamgenoot Ruben Cervantes, gespeeld door Javier Bardem. Cervantes is eigenaar van Formule 1-team APEX GP. Het team zit financieel in zwaar weer, zag zijn coureur vertrekken naar een rivaal en zit met een leeg zitje. Met nog negen races te gaan lijkt de stekker uit het team te worden getrokken als er geen race wordt gewonnen.

F1 stelt niet teleur als het gaat om de beelden. De Formule 1 werd zelden zo mooi in beeld gebracht vanaf de wagen. Daarnaast is er knap gebruik gemaakt van originele beelden van het Formule 1-seizoen in 2023, waarbij het soms echt lijkt alsof Hayes en Pearce echt onderdeel zijn van de race.

Ook de muziek, geproduceerd door de befaamde componist Hans Zimmer, draagt bij aan een mooie beleving van de film. De film werd als voorvertoning getoond in de IMAX-studio van Pathé Arena, waar de hele beleving een stuk beter is.

Zoals verschillende F1-coureurs al wisten te melden, zijn sommige details in de wagen, maar ook in debriefs en windtunnel bijzonder gedetailleerd. Op dat vlak is echt te zien dat Lewis Hamilton heeft meegewerkt aan de productie en het een veel realistischer beeld geeft van wat er achter de schermen gebeurt.

Het probleem van F1 The Movie is de kern van een goede film, namelijk een goed verhaal. Het is duidelijk dat dit geen prioriteit heeft gekregen bij het maken van de film. Er is veel aandacht, tijd en geld gestopt is hoe het eruit ziet en hoe het klinkt, maar het ontbreekt aan een interessant, meeslepend verhaal.

Het verhaal van F1 The Movie is veel te voorspelbaar. Uit de trailers kon je de verhaallijn al opmaken en elke scené geeft bijna letterlijk weg hoe de volgende scené zal gaan verlopen. Het zorgt ervoor dat je gedurende de film steeds meer afdwaalt.

Daarbij komt dat F1 ook de nodige momenten kent waarbij de F1-fan zal afhaken door het gebrek aan realisme. Ja, het is Hollywood, maar sommige onrealistische scenes halen je simpelweg uit de film. Dit gebeurt overigens niet alleen in F1-gerelateerde scenes, maar ook verhaaltechnisch zijn er opmerkingen te maken door een gebrek aan logica.

Door het veel te voorspelbare verhaal, leef je nauwelijks mee met de karakters. Joshua Pearce is het enige karakter dat een vorm van karakterontwikkeling meemaakt en daardoor de meest likeable karakter van de film.

Pitts karakter Hayes zorgt door de kwaliteit van acteren soms voor een lach op je gezicht, maar ontwikkeling in zijn karakter ontbreekt. Dat geldt ook voor zijn romantische vlam Kate, die als enige vrouwelijke F1-technisch directeur vooral lijkt gebruikt als love interest van Hayes. De andere vrouw in de film, een monteur van het team, wordt als klunzig en onzeker weggezet.

F1 The Movie zorgt voor een vermakelijke 2,5 uur aan entertainment. De beelden en het geluid zorgen voor een bijzondere ervaring, maar dat zijn normaal gesproken bonussen op een goed verhaal.

Waar Joseph Kosinski en Jeremy Bruckheimer indruk maakten met Top Gun: Maverick, lukt dat niet met F1. Het kunstje om unieke beelden te brengen naar de bioscoop is 1-op-1 gekopieerd naar de Formule 1. Het enige wat ze zijn vergeten over te nemen, is het verhaal van Top Gun: Maverick.

Tekst gaat verder onder de afbeelding.

Elke goede film bestaat in de kern uit een goed verhaal. Het zorgt ervoor dat de kijker meeleeft met de karakters, verrast wordt door plotwendingen en echt opgaat in het verhaal. Waar dat met Top Gun heel goed is gelukt, haakt je bij F1 snel af omdat het simpelweg te voorspelbaar is.

Niet alleen is het verhaal voorspelbaar, het mist ook de nodige diepgang, vooral bij de hoofdrolspelers. Alleen Joshua Pearce kent een voorspelbare ontwikkeling van zelfzuchtig naar leider van een team, maar dat is de enige ontwikkeling die zichtbaar is in de film. Hayes is vanaf dag één eigenlijk ‘perfect’, zoals ook de andere karakters geen of weinig ontwikkeling doormaken.

Daarbij komt dat je meerdere keren uit het verhaal wordt gezogen door een gebrek aan logica. Formule 1-volgers zullen dat bij iets meer momenten hebben, maar ook de niet-F1-fan zal vreemd opkijken van momenten in de film die nergens op slaan.

Een avondje naar de bioscoop kan op zichzelf al je geld waard zijn. Daarnaast biedt F1 prachtige beelden en zorgt het geluid voor een mooie beleving. Voor het verhaal hoef je het echter niet te doen. Hiervan zijn er duizend en een dozijn.

Hayes besluit terug te keren in de Formule 1, waar hij met Joshua Pearce (Damson Idris) te maken krijgt met een rookie als teamgenoot. Pearce is vooral bezig met zijn eigen carrière, daar waar Hayes probeert het team te redden. Het zorgt logischerwijs tussen de twee voor de nodige frictie.

APEXGP is een achterhoede team met een daarbij behorende wagen. Toch ziet Hayes mogelijkheden om punten te scoren als team. Daarbij offert hij zichzelf op, om teamgenoot Pearce aan punten te helpen.

Hayes doet dit op een manier die Flavio Briatore wel zou kunnen waarderen. Met bewuste crashes zorgt Hayes voor safety cars en virtual safety cars om zijn teamgenoot aan een punt te helpen in Hongarije. Waar zijn team op Plan A wil blijven, kiest Hayes voor Plan C. Later in de film omgedoopt tot ‘Plan Chaos’.

Niet alleen op de baan zoekt Hayes de grenzen op, dat doet hij ook daarbuiten. Kate, gespeelde door Kerry Condon, is de eerste vrouwelijke technisch directeur in de F1. Op aanraden van Hayes wordt een wagen ontwikkeld die vooral goed is in vuile lucht, om zo beter te kunnen vechten. Het ontwerpen van een wagen juist voor in de vuile lucht, zorgt bij de F1-volgers voor een lach, al zal de gemiddelde bioscoopganger het probleem hier niet snappen.

Sonny en Kate hebben een klik. Kate wil zich in de Formule 1 bewijzen, omdat niemand, waaronder aan ex-man, niet in haar gelooft. Hayes doet dat wel en helpt Kate aan het maken van een betere wagen. De updates blijken een succes, want race na race gaat het team beter presteren.

In Monza lijkt het team voor het eerst op weg naar een overwinning. Een overwinning betekent dat het team en teambaas Ruben langer mogen blijven van het bestuur, maar de zege komt er niet. Pearce gaat tegen het advies van Hayes in om te wachten met een inhaalactie op Verstappen en crasht in de laatste bocht.

Het beeld van de crash is over de top. Pearce vliegt letterlijk meermaals over de kop om uiteindelijk in de bosjes buiten het circuit terecht te komen. Opnieuw zorgt het voor een lach bij de F1-kenners in de zaal. Hayes stapt uit zijn wagen en rent naar Pearce om hem te bevrijden uit de brandende wagen.

Waar je zou denken dat de F1-wereld en familie van Pearce blij zijn met de heldenactie van Hayes, is iedereen juist kwaad. Hayes zou met zijn ‘Plan Chaos’ het leven van Pearce op het spel te hebben gezet. Zijn idee, om in de regen op slicks buiten te blijven, zou de reden zijn geweest van Pearce zijn crash.

Het is misschien wel het moment dat zorgt dat je het meest uit de film wordt getrokken. Vooral het moment dat Bernadette (Sarah Niles), de moeder van Pearce, Hayes aanspreekt dat hij het leven van haar zoon op het spel heeft gezet. Zou Hayes dat nog eens doen, dan zou hij met haar te maken krijgen.

Door brandwonden races Pearce en paar races niet mee en schittert Hayes door het nieuwe updatepakket in verschillende races. Hij pakt punten en rijdt zelfs naar een vijfde plek. Het team staat helemaal achter Hayes om vol voor Plan Chaos te gaan. Crashgate is er niks bij, want bijna elke race wordt er bewust gecrasht om tot een goed resultaat gekomen.

Als Pearce terugkeert in de Formule 1, wil hij zich vooral bewijzen. Gepusht door neef en manager Cashman (Samsom Kayo), wil Pearce zich overmatig bewijzen en crasht hij met Hayes. Hayes gaat na de crash het gevecht met zijn teamgenoot aan en stelt dat hij zich zou moeten inzetten voor het team.

Na een avond in Las Vegas lijkt de knop bij Pearce om. In het casino laat Hayes zijn teamgenoot winnen, die daarmee de boodschap lijkt te hebben begrepen. Hij slaat een feest georganiseerd door zijn manager over. Hij wil zich meer richten op het racen in plaats van alle activiteiten eromheen.

Hayes en Kate duiken na de avond in het casino, geheel tegen verwachting in, onder de lakens. De volgende ochtend worden zijn echter gewekt door teameigenaar Ruben. De FIA zou de wagen met haar nieuwe updates in beslag willen nemen, nadat documenten van het team zouden duiden op een illegaal concept. Iemand binnen het team heeft gelekt.

Hayes stapt woedend in zijn wagen en is niet te kalmeren door het team. In de straten van Las Vegas crasht Hayes. In het ziekenhuis wordt hij opgezocht door een woedende Ruben. Die heeft een medisch dossier van Hayes in handen. Die blijkt in de crash 30 jaar geleden in Jerez, zijn rug op meerdere plaatsen te hebben gebroken. Eigenlijk zou Hayes niet meer mogen rijden. Ruben besluit hem uit te sluiten voor de laatste race in Abu Dhabi. Tevens de laatste kans op een overwinning en het redden van het team.

In Las Vegas krijgt Sonny vervolgens bezoek van Banning (Tobias Menzies). Het bestuurslid van APEXGP heeft een voorstel voor Hayes. Hij wil Hayes als teambaas hebben van het Formule 1-team in 2024, als hij het team heeft kunnen verkopen aan de hoogste bieder. Ruben moet eruit.

Hayes vraagt door aan Banning en komt erachter dat hij het lek was naar de FIA. Banning en het bestuur hoopten al een heel seizoen op slechte resultaten, zodat ze Ruben eruit kunnen werken en het team kunnen verkopen. Ook het aanstellen van Hayes werd gezien als ideale set het team te laten exploderen.

Hayes zegt erover na de denken, maar komt natuurlijk ‘gewoon’ in Abu Dhabi opdagen. Daar heeft Pearce zich ondertussen ontpopt tot de ware leider van het team. Waar hij in het begin vooral met zichzelf, de media en sponsoren bezig is, neemt hij het team in Abu Dhabi mee hardlopen naar goed voorbeeld van Hayes.

Hayes stapt in Abu Dhabi last minute in voor de race. Ruben wil het niet, maar het contract met Hayes laat hem geen keus. Door de nieuwe update knokt Hayes zich naar voren en helpt hij zijn teamgenoot Pearce aan een goede klasseringen met opnieuw enkele bewuste crashes om safety cars te veroorzaken.

Drie ronden voor het eind, als Pearce en Hayes op de derde en vierde plek kansloos lijken voor de overwinning, crasht Hayes. Dit keer is het niet bewust. De rode vlag die volgt is een herkansing en door de slechte kwalificatie heeft APEXGP als enige nog verse zachte banden over. Die helpen de twee coureurs in de strijd om eerste te worden.

Hayes offert zich meermaals op voor Pearce, zodat hij de race kan winnen. In de laatste ronde lijkt het echter in duel met Lewis Hamilton fout te gaan. Hayes valt weg, maar Pearce draait de rollen dit keer om. Dit keer is het Pearce die bewust met Hamilton crasht, zodat Hayes naar de zege kan rijden.

In de flow waar hij van droomde, vliegt Hayes naar zijn eerste overwinning in de Formule 1. Het team en Ruben zijn gered. Voor Hayes geen groot feest. Hij heeft te veel last van zijn rug en keert in stilte terug naar zijn hospitality.

Na de Grand Prix vertrekt Hayes, maar voordat hij vertrekt wordt hij staande gehouden door Pearce. Hayes zegt zijn doel te hebben bereikt. Hij gaat door, op zoek naar andere uitdagingen om daar ook te winnen. Met Pearce, die zich nu heeft ontpopt tot de ware teamleider, is APEXGP immers in goede handen.

F1 The Movie zorgt voor een vermakelijke 2,5 uur aan entertainment. De beelden en het geluid zorgen voor een bijzondere ervaring, maar dat zijn normaal gesproken bonussen op een goed verhaal.

Waar Joseph Kosinski en Jeremy Bruckheimer indruk maakten met Top Gun: Maverick, lukt dat niet met F1. Het kunstje om unieke beelden te brengen naar de bioscoop is 1-op-1 gekopieerd naar de Formule 1. Het enige wat ze zijn vergeten over te nemen, is het verhaal van Top Gun: Maverick.

Elke goede film bestaat in de kern uit een goed verhaal. Het zorgt ervoor dat de kijker meeleeft met de karakters, verrast wordt door plotwendingen en echt opgaat in het verhaal. Waar dat met Top Gun heel goed is gelukt, haakt je bij F1 snel af omdat het simpelweg te voorspelbaar is.

Niet alleen is het verhaal voorspelbaar, het mist ook de nodige diepgang, vooral bij de hoofdrolspelers. Alleen Joshua Pearce kent een voorspelbare ontwikkeling van zelfzuchtig naar leider van een team, maar dat is de enige ontwikkeling die zichtbaar is in de film. Hayes is vanaf dag één eigenlijk ‘perfect’, zoals ook de andere karakters geen of weinig ontwikkeling doormaken.

Daarbij komt dat je meerdere keren uit het verhaal wordt gezogen door een gebrek aan logica. Formule 1-volgers zullen dat bij iets meer momenten hebben, maar ook de niet-F1-fan zal vreemd opkijken van momenten in de film die nergens op slaan.

Een avondje naar de bioscoop kan op zichzelf al je geld waard zijn. Daarnaast biedt F1 prachtige beelden en zorgt het geluid voor een mooie beleving. Voor het verhaal hoef je het echter niet te doen. Hiervan zijn er duizend en een dozijn.