Reflectie in de zomerstop: Deel 5 - Verstappen, Raikkonen, Grosjean en Ericsson

Halverwege het seizoen is het altijd tijd voor enige reflectie. Zo kunnen de teams terugkijken op een geslaagd (of gefaald) eerste half jaar, maar moeten ook de rijders in de spiegel kijken. Bij GPBlog worden er na races altijd cijfers gegeven aan de coureurs. De gemiddelden hiervan lieten we al eerder zien, maar nu volgt de kijk per coureur. Hoe kwam dit cijfer tot stand en hoe verliepen de eerste twaalf races? Deel 4 nog niet gelezen, klik dan hier!

‘The Iceman’ was eigenlijk al helemaal afgeschreven, maar Kimi Raikkonen bikkelde dit jaar weer terug naar de top. Het is geen geweldig cijfer, maar dat is ook niet hoe we Raikkonen dit jaar omschrijven. De Fin is niet meer zoals hij tussen 2001 en 2009 was. Hij was toen nog nuchter in zijn reacties, maar razendsnel op de baan. In het Schumacher tijdperk maakte hij het in zijn eerste jaren al erg moeilijk voor de veelvoudig wereldkampioen en vocht later duels uit met Alonso en Hamilton.

Die Raikkonen zien we niet meer, maar het is ook niet meer het slappe optreden van de afgelopen jaren. Raikkonen presteert voor Ferrari optimaal en fungeert zonder te klagen als tweede viool. Iedereen gunt Leclerc natuurlijk een plek bij Ferrari, maar de ervaring en huidige prestaties van Kimi kan je niet negeren. Het is Vettel die Hamilton zal moeten verslaan, want Raikkonen wint wel zijn duel van Bottas.

Voor wie al langer Formule 1 kijkt, wist natuurlijk allang dat Romain Grosjean niet het allergrootste talent is. Een schorsing in 2012 na een belachelijke crash in Spa is nog maar één van zijn vele ‘hoogtepunten’. Ook dit jaar is het niet veel soeps en helpt hij vaak niet alleen zijn eigen race om zeep, maar ook die van anderen.

Grosjean kwam naar Haas om een team op te bouwen, dat nu aardig staat. Magnussen laat zien dat de Haas eigenlijk ‘best of the rest’ is, maar Grosjean is niet meer dan een onzichtbare middenmoter. Grosjean bouwde Haas misschien op, maar het is nu tijd om de Fransman van het project te halen. Momenteel gaat hij namelijk met de sloopkogel door zijn eigen gebouw heen.

Ook Marcus Ericsson staat niet bekend als een groot talent. De Zweed heeft zijn stoeltje bij Sauber weten te behouden ten koste van Wehrlein, maar dat komt voornamelijk door de sponsoren van Ericsson, die aandelen hebben in Sauber. De Zweed heeft punten weten te pakken en presteert voor zijn doen niet eens onaardig. Het zijn echter de gewoonlijke blunders die bij hem extra opvallen dit jaar.

Deze vallen nu helemaal op door zijn nieuwe teamgenoot. Charles Leclerc lijkt in vergelijking met Ericsson van een andere planeet te komen. De Zweed rijdt al zijn vijfde seizoen in de Formule 1, maar kan maar geen grip krijgen op de ‘rookie’. Hoe goed Leclerc echt is, zullen we pas zien bij een overstap naar een ander team. Voor een ‘pay-driver’ doet Ericsson het dit jaar nog niet zo slecht en we zullen er ook aan moeten wennen, want deze jongen zal zijn stoel niet snel kwijt raken.

We weten allemaal wat Max Verstappen kan en dat hebben wij bij vlagen dit seizoen nog gezien. Voor de meesten was dit echter nog niet het seizoen voor Verstappen. Red Bull hoopte de stap naar Ferrari en Mercedes te hebben gemaakt, maar kwam bedrogen uit. In een ultieme poging om continu het maximale uit zijn wagen te halen, leerde Max op een harde manier de grenzen van zijn wagen kennen.

Na een serie van mindere races, liet de Nederlander echter zien dat hij over een enorme berg zelfvertrouwen beschikt. Hij knokte zich terug met goede resultaten en kreeg de beloning in Oostenrijk, voor de ogen van alle meegereisde ‘oranje’ fans. Twee uitvalbeurten voor de vakantie zullen Verstappen niet deren, want de hoop op het kampioenschap was allang vervlogen. Goede resultaten en overwinningen zijn met deze wagen op sommige circuits nog wel mogelijk en dus kunnen we in de tweede helft een gehaaide Verstappen verwachten, die op zoek zal gaan naar minstens één extra overwinning in 2018.