Column
De porpoising-richtlijn van de FIA komt alleen ten goede aan Mercedes
Toto Wolff's recente oproepen aan de FIA voor een richtlijn om porpoising tegen te gaan zijn op gemengde reacties gestuit. Velen hebben hun bezorgdheid geuit over de veiligheid en het welzijn van de rijders, maar er is een geldig argument om niets te veranderen omdat andere teams het probleem wél hebben opgelost. Wij wegen mee in deze kwestie.
Wat is er gebeurd?
Porpoising is het vreemde aerodynamische verschijnsel waarbij een Formule 1-auto zwaar stuitert op de rechte stukken. Het verschijnsel deed zich voor het eerst voor in de tijd van de ground effect-experimenten in de jaren tachtig, maar is onlangs opnieuw opgedoken. De nieuwe reglementen bevatten nu meer ondervloerontwerpen en beperken de aerodynamische effecten aan boord, waardoor de meeste downforce wordt opgewekt door de lucht die onder de auto doorgaat. Als de auto zich echter dichter tegen de baan drukt, wordt de hoeveelheid lucht die er onderdoor kan beperkt, waardoor de totale hoeveelheid downforce afneemt. Dit veroorzaakt een kringloop in het proces, waardoor het vreemde schouwspel ontstaat.
Het effect zelf kan pijn veroorzaken bij de coureurs, want door het herhaalde stuiteren krijgt het lichaam schokken te verduren. Ook de cognitieve belasting wordt uiteindelijk groter, omdat het verstand en de ogen van de coureur uiteindelijk onbewust harder moeten werken om rempunten en circuitkenmerken door het effect heen te bekijken. Voor de teams veroorzaakt het moeilijkheden met de wagenbeheersing en de algemene integriteit, terwijl het ook een laag van verwarring met zich meebrengt omdat de telemetrie onderhevig is aan verkeerde aflezingen door de verhoogde trillingen.
Als beoordeling
Tot nu toe lijkt Mercedes het team te zijn dat de meeste moeilijkheden ondervindt. Op de meeste circuits stuiterden ze het hardst over de rechte stukken, en de stabiliteit van de W13 lijdt eronder, evenals de prestaties. Lewis Hamilton is het meest uitgesproken geweest over de klachten, en verklaart dat rug- en hoofdpijn hem in de cockpit extreme fysieke moeilijkheden bezorgt.
Sommige teams zijn er echter in geslaagd deze effecten te minimaliseren. Adrian Newey hield bij het ontwerp van de RB18 al rekening met het probleem door zijn lange ervaring in de sport. Ferrari had aanvankelijk ook behoorlijk last van porpoising, maar was een van de eersten die de effecten van het verschijnsel verminderde tot alleen de lange rechte stukken van Albert Park in Australië, terwijl de rest van de ronde vlekkeloos verliep wat betreft grip en balans. Spoedig genoeg zouden de meeste andere teams dit ook komen inhalen. De enige waarneming van ernstig stuiteren was op het rechte stuk van de GP van Azerbeidzjan.
Een beslissing
Zoals bij elke beslissing die de FIA moet nemen, moet ze zoveel mogelijk context in ogenschouw nemen. Dat kan betekenen dat de technische afgevaardigden gegevens moeten verzamelen over de schommelsnelheden, de intensiteit van de bewegingen en waar die het meest voorkomen. Als ze hun inspanningen zoveel mogelijk willen uitbreiden, zou overleg met medische deskundigen om de nadelen op korte en lange termijn voor de bestuurders te begrijpen, ook helpen om het beeld te schetsen.
Met al deze informatie aan boord moet de FIA dan met een zo eerlijk mogelijke beslissing komen. De mogelijke gevolgen voor de gezondheid afwegen tegen de algemene geest van de sport en een weg kiezen zal een cruciale beslissing zijn voor heel de F1. Je zou denken dat de verantwoordelijkheid voor het oplossen van de problemen bij Mercedes komt te liggen, omdat die het meest luidruchtig veranderingen geëist hebben, terwijl alle andere teams de gevolgen van het porren hebben weten te beperken. Van daaruit zal Mercedes haast moeten maken met een update om het probleem te beginnen uit te duwen of de rijhoogte (die de prestaties vermindert) moeten gaan verhogen om te zorgen dat hun coureurs er geen last meer van hebben.
