Met sneltreinvaart de Formule 1 in
In gesprek met het Britse Top Gear grappen presentator Jeremy Clarkson en voormalig Red Bull-coureur Sebastian Vettel er nog over: Adrian Newey ging ooit naar school samen met Clarkson en beide heren kwamen op een bepaalde manier in de autowereld terecht. Clarkson als (voormalig) presentator van Top Gear, Newey als bewezen topontwerper in de Formule 1.
De loopbaan in de koningsklasse begint voor Newey in 1980, het eerste succes als ontwerper volgt enkele jaren later als maker van de March GTP-wagen: een auto waar downforce uitermate goed tot zijn recht kwam. Een paar jaar later zou Newey ook de persoon zijn die met de March 86C een prijswinnende wagen op de grid van de Indy 500 weet te zetten, alvorens de daadwerkelijke overstap naar de koningsklasse als ontwerper in 1988 komt.
Marcherend naar de voorhoede
Al jaren werkend voor March, is de overstap naar het gelijknamige F1-team geen verrassende zet van Newey. Wat vriend en vijand wél verrast, is de snelheid waarmee de March 881 over het circuit weet te razen. Met een normale V8 achterin de wagen gepropt gaat de bolide als een trein, wat voor een relatief klein team uiteraard als geschenk uit de hemel komt. March eindigt het seizoen als zesde in het kampioenschap, met twee podiumplaatsen op zak voor Ivan Capelli.
In 1990 gaat het echter de verkeerde kant op voor March, dat in dat seizoen al is hernoemd naar Leyton House. Newey wordt aan de kant gezet (naar eigen zeggen was de Brit dat ook al van plan voordat hij het nieuws kreeg dat Gustav Brunner zijn taken zou overnemen), maar vindt binnen de kortste keren een ander project om zich in te storten: Williams was op zoek naar een ontwerper om samen met technisch directeur Patrick Head een kampioenschap winnende wagen op de grid te zetten.
In het eerste jaar, 1991, lukt het door technische problemen niet om de FW14 naar de eerste plaats in het kampioenschap te rijden. Eén jaar later begint de reeks van titels op naam van de wagen die Newey ontwierp wel, met enkel 1995 als uitzondering: Michael Schumacher bleek in zijn Benetton te sterk en wist de constructeurstitel naar zijn renstal te trekken.
Het nipt mislopen van de titel was een domper, nadat 1994 al een uitermate dramatisch jaar was gebleken. Ja, Williams pakte de constructeurstitel, maar zag Michael Schumacher voor de eerste keer kampioen worden. Ook was het het jaar waarin Ayrton Senna achter het stuur van zijn Williams om het leven kwam. In zijn boek How to Build a Car reflecteert Newey op het noodlottige ongeluk als zijnde ‘een slecht stukje ontwerp dat nooit op de wagen had mogen zitten’, doelend op de aangepaste stuurkolom die waarschijnlijk de dood van Senna veroorzaakte.
Kortstondig succes bij McLaren
Na de dood van Ayrton Senna tijdens de Grand Prix van San Marino en de verloren titels in 1995, lijkt er een andere wind te gaan waaien bij Williams. In 1996 is Newey al aan de kant gezet en met verlof, alvorens hij de overstap mag maken naar McLaren. De wagen die de renstal uit Woking in 1998 op de grid zet, is de auto waar Newey credit voor in ontvangst mag nemen. Mika Hakkinen gaat ervandoor met de titel in de McLaren MP4/13 en ook de constructeurstitel wordt in ontvangst genomen door het team van Newey.
Na een reeks seizoenen waarin de titel net buiten bereik is, aangezien de combinatie Michael Schumacher en Ferrari ijzersterk blijkt, voelt iedereen in de Formule 1 een vertrek bij McLaren aan. De grote vraag is alleen: waar naar toe?
Het antwoord op die vraag komt eind 2005, als Newey laat weten dat hij de overstap naar het kersverse Red Bull Racing zal maken. Volgens de Brit werd alles in gang gezet nadat een mysterieus figuur zich achter een motorhome had voorgesteld als doctor Marko en Newey aan boord wilde halen bij de Bulls. Een fris team waar lol maken ook een hoge prioriteit heeft. Lang hoefde de Brit niet na te denken en vanaf 2007 stond Adrian aan de wieg van de Bulls.
De lange stint en weg naar boven met Red Bull
Werkend voor het team van Dietrich Mateschitz, worstelt Newey in eerste instantie met het boeken van resultaat. De auto gaat wel, maar blijkt telkens weer onbetrouwbaar. In 2009 weet de ontwerper het tij te keren met de komst van de RB5: een wagen waarmee overwinningen elkaar opvolgen en Red Bull tweede weet te worden in het kampioenschap.
Vanaf 2010 tot en met 2013 is het prijsschieten op de kermis voor de Bulls. Met veruit het sterkste chassis op de hele grid, pakt Sebastian Vettel vier titels op rij, waardoor een verlenging van het contract van Newey een logisch gevolg is. Niet alleen zal de Brit zich richten op de Formule 1, ook krijgt hij alle mogelijkheden om uitstapjes buiten de koningsklasse te maken.
Het 2014-seizoen blijkt, grotendeels vanwege de introductie van een nieuwe soort motor, een tegenvaller voor Red Bull. Het chassis van Newey mag dan wel dik in orde zijn, datzelfde kan niet worden gezegd van de Franse krachtbron van Renault die achterin ligt. 2015 is de grootste domper voor het team, alvorens de weg naar boven in 2016 wel weer wordt gevonden.
Vanaf dat seizoen klinken er echter geluiden dat Red Bull Racing telkens te weinig voor elkaar weet te krijgen in de winterstop, alvorens er halsoverkop met geld moet worden gesmeten om het jaar toch nog positief af te sluiten. In 2021 is daar dan eindelijk de ommekeer: Red Bull verschijnt met een competitieve bolide aan de start van het F1-seizoen.
Wereldtitel Verstappen in 2021
De RB16B kon het daadwerkelijk opnemen tegen de altijd zo oppermachtige Mercedes. Tegen het einde van het seizoen kreeg de Duitse renstal de overhand, maar dat bleek te laat om de wereldtitel bij de coureurs nog binnen te halen. Wel moest Red Bull de constructeurstitel aan zich voorbij laten gaan, dus het doel voor 2022 was meteen duidelijk: het behalen van beide wereldtitels.
RB18 blijkt toonaangevend
Daar slaagde het team op zeer overtuigende wijze in, ondanks de relatief korte tijd die het had om de wagen voor 2022 te ontwikkelen. De RB18 van Newey bleek een pareltje, al verscheen de wagen aan de start van het F1-seizoen met de nodige problemen. Het was echter niets dat niet opgelost kon worden en in het vierde raceweekend van het jaar, in Imola, begon de ommekeer voor Red Bull.
Langzaam maar zeker begon Red Bull de opgelopen achterstand op Ferrari weg te snoepen. Elke update die de Oostenrijkse renstal introduceerde bleek een stap in de juiste richting en tegen de zomerstop werd duidelijk dat het team niet zomaar meer te verslaan was. De wereldtitel bij de coureurs werd vroeger dan ooit veiliggesteld: nooit eerder slaagde iemand erin om met vier races te gaan al kampioen te worden. Na de eerstvolgende race was ook de constructeurstitel binnen, voor het eerst sinds 2013. In 2023 zijn alle ogen gericht op Newey en de RB19, die door velen als de maatstaf zal worden gezien.
