Verstappen en McLaren nek-aan-nek in kwalificatie voor GP Abu Dhabi

De eerste dag actie op Yas Marina liet een dominant McLaren zien, vooral in handen van Lando Norris, die zowel in VT1 als VT2 de snelste tijd neerzette. Zijn MCL39 bleek de snelste auto in de middel- en langzame bochten, wat het brede werkvenster en de uitstekende balans van de wagen onderstreepte. Max Verstappen had het daarentegen wat moeilijker: hij eindigde bijna vier tienden achter Norris in de kwalificatiesimulaties en kampte met te veel bandenslijtage aan de achterkant tijdens de racesimulaties.

Zoals Helmut Marko benadrukte, koos Red Bull voor een afstelling met te weinig downforce. Die zorgde weliswaar voor een hoge topsnelheid op de rechte stukken, maar leidde ook tot hinderlijk onderstuur op de zachte banden. Hieronder een volledig overzicht van wat er vrijdag gebeurde.

Bij het analyseren van McLarens prestaties valt op dat het team het weekend uitstekend begon. Al in VT1 werd een sterke afstelling gevonden voor de MCL39. De auto had uitzonderlijke grip in de middel- en langzame bochten, waardoor vooral in sector 1 en 3 veel tijd werd gewonnen ten opzichte van de concurrentie.

Tijdens de eerste sessie reden Norris en Pato O’Ward (die Piastri verving voor de verplichte rookie-test) met twee verschillende achtervleugels. O’Ward gebruikte dezelfde specificatie als in Qatar, met een duidelijk uitgesproken ‘lepel’-vorm in het midden van de hoofdplaat. Norris testte een medium-low downforce-configuratie, dezelfde die eerder in Brazilië werd gebruikt: goed voor hoge topsnelheid, zonder te veel neerwaartse druk in de tractiezones op te offeren.

Na het vergelijken van de data koos McLaren ervoor om in VT2 op beide auto’s de specificatie van Norris te gebruiken, omdat die de beste balans bood tussen downforce en luchtweerstand.

Het was in VT2 dat Norris McLarens superioriteit onderstreepte: de MCL39 had een zeer sterk front-end en een stabiel achtereind, waardoor hij door de middelhoge bochten — zoals bocht 1 en 9 — veel korter door de bochten kon sturen dan de concurrentie en flink tijd won in die secties.

Daarnaast hielpen de stabiele mechanische basis en de precieze voorkant hem om het snelst te zijn in het hotelsgedeelte van de derde sector, waar hij zijn voorsprong op Verstappen verder vergrootte.

Die superioriteit bleek ook tijdens de racesimulaties in VT2. Zoals uit de data blijkt, was Norris gemiddeld de snelste, ondanks dat hij een paar ronden minder reed dan Verstappen. De uitgebalanceerde MCL39 hield de temperatuur van de achterbanden goed onder controle, waardoor de slijtage beperkt bleef en de snelheid over meerdere ronden constant bleef. Opvallend was dat Norris op de zevende ronde van zijn stint nog altijd een 1:29.095 reed, terwijl Verstappen toen al bijna drie tienden langzamer ging.

Het weekend begon dus ideaal voor McLaren, maar het team zal de afstelling van de MCL39 verder moeten perfectioneren om het voordeel van vrijdag vast te houden en in de kwalificatie poleposition te veroveren.

Voor Red Bull verliep de vrijdag lastiger, al eindigde Verstappen nog altijd als tweede, direct achter Norris. De viervoudig wereldkampioen klaagde over hinderlijk onderstuur in de middel- en langzame bochten, wat hem tijd kostte in zowel de kwalificatiesimulaties als de long runs.

Het team koos voor een afstelling met minder downforce dan McLaren. Daardoor was de RB21 de snelste auto in de tweede sector, met twee lange rechte stukken, waar de Red Bull duidelijk de hoogste topsnelheid haalde.

Die afstelling liet echter haar beperkingen zien in de derde sector: de RB21 verloor veel tijd in het hotelgedeelte, dat bestaat uit middel- en langzame bochten waar een uitgebalanceerde voorkant en achterkant cruciaal zijn.

Verstappen kampte met onderstuur bij het insturen, wat leidde tot overstuur bij het uitkomen van de bochten. Daardoor verloor hij tijd in de bochten én bij de acceleratie, omdat hij later op het gas kon dan Norris. Zijn snelste ronde was goed genoeg voor P2, 0,363 seconden achter de Brit.

Die problemen kwamen ook aan het licht tijdens de long runs in VT2. Verstappen reed acht à negen ronden met constante tijden, maar zodra de voor- en achterbanden begonnen te slijten, verloor hij veel tempo — soms bijna een seconde per ronde. De oorzaak lag bij de afstelling met te weinig downforce, waardoor er onvoldoende grip was om de banden langer goed te houden.

Voor Red Bull wordt het werk tussen vrijdag en zaterdag, zowel op de baan als in de fabriek, cruciaal om Norris en Piastri te kunnen uitdagen voor poleposition. Als het team erin slaagt om de RB21 beter in balans te brengen over de drie sectoren, heeft Verstappen nog altijd alle kans om zich op de eerste startrij te kwalificeren.

Vanaf daar zal Red Bull op zondag waarschijnlijk een agressieve strategie nodig hebben, mogelijk met een start op de zachte band, om een gooi te doen naar de wereldtitel — en zo een vijfde opeenvolgende kampioenschap veilig te stellen.