Teamvraagstukken voor 2019: De te maken keuzes door de drie top teambazen

Nieuwe gezichten in garages, wissels van renstal en noodgedwongen vast moeten houden aan een bepaald duo. Hoewel de grid voor het aankomende seizoen al bekend is, begint de uitdaging voor de teambazen nu pas. Want welke dillema’s krijgen de teambazen van de drie top teams, Toto Wolff, Maurizio Arrivabene en Christian Horner, in 2019 allemaal voorgeschoteld?

Te beginnen met de Italiaan die bij Scuderia Ferrari met de scepter zwaait. Afgelopen seizoen klonk er plots het gerucht dat voetbalclub Juventus interesse in de beste man zou hebben, maar daar kwam uiteindelijk niets van terecht. Wat wel zeker is, is dat de positie van Arrivabene niet zo stevig als de Italiaan misschien zou willen. Sinds Arrivabene aan het roer staat bij Ferrari, zijn de prestaties niet echt geweldig te noemen. En aankomend seizoen komt daar nog een kopzorg bij in de vorm van Charles Leclerc.

De nieuwe (uit Monaco afkomstige) kip met de gouden eieren zat al lang in de pijplijn van het Ferrari-juniorenprogramma en kwam daar in 2018 eindelijk uit. Charles werd in een Sauber gepropt en wist daarmee de sterren van de hemel te rijden. Ja, Sauber verdient ook credit voor die prestatie, maar Charles liet zien dat hij in ieder geval een flink stuk beter is dan Marcus Ericsson. Voor wat dat waard is. Mooi voor Ferrari zou je misschien zeggen, ware het niet dat daar (na het vertrek van Kimi Raikkonen) nog steeds één coureur zit die een paar jaar geleden ook als de nieuwe held binnen werd gehaald. Sebastian Vettel pakte vier titels met Red Bull en stapte over naar Ferrari: tijd voor het echte werk. Ware het niet dat de wagen van de Italianen elk jaar net wat tekort kwam om het dominante Mercedes voorbij te gaan.

Maar met het duo Kimi-Seb, had Ferrari wel de mogelijkheid om een coureur in te zetten als buffer. Uiteraard Kimi Raikkonen in de rol van Valtteri Bottas bij Ferrari (je zou bijna denken dat het iets Fins is), maar wel met het argument dat Vettel eindelijk weer eens kampioen zou kunnen worden. Nu die rol verdwijnt, staat Ferrari voor een lastige keuze. Niemand opofferen terwijl Mercedes dat wel doodleuk doet (en aantoont dat het werkt), of Sebastian Vettel zonder titels voor de aanstormende bus met de naam ‘Charles Leclerc’ gooien. Geen eerste en tweede coureur hebben terwijl de concurrentie dat wel heeft, is geen goed idee. Maar Vettel opofferen zonder hem te hebben gebruikt om een titel binnen te halen?

‘Ik voelde me rot na de boordradio richting Valtteri in Rusland’, liet Toto Wolff recentelijk weten aan de media. De Oostenrijker moest in Sochi de knoop doorhakken of Lewis Hamilton een extra overwinning op zijn naam kreeg, of dat Valtteri Bottas eindelijk weer eens een race won. Wolff koos voor het eerste en dat kwam de Oostenrijker (en Mercedes) op een hoop kritiek te staan. Hamilton won de titel immers met een flink verschil in punten, waardoor de gekregen winst in Rusland onnodig bleek. Maar dat is achteraf.

Op het moment zelf leek het volkomen logisch. Ferrari had meerdere races veel snelheid laten zien en het gat tussen Sebastian Vettel en Lewis Hamilton was in theorie nog te overbruggen. Mercedes nam het zekere voor het onzekere en bezegelde daarmee het lot van Bottas als treurige tweede viool. Het is alleen de illusie die Mercedes aan Bottas voorhoudt die het extra pijnlijk maakt.

Door te stellen dat beide coureurs evenveel kansen krijgen, verwachten fans (en Bottas uiteraard ook) dat dit ook op de baan zo zou zijn. Maar diep van binnen weet iedereen (en Mercedes ook) dat het nooit zal gebeuren dat Lewis Hamilton een soortgelijke boordradio hoeft te verwachten van Toto. ‘Ja Lewis, trap op je rem en geef de winst aan Valtteri’. Gaat gewoon niet gebeuren. En hoewel teamorders gegeven mogen worden (anders krijg je alleen maar geheimzinnige codes over de boordradio te horen), liet de woede van de fans wel zien dat het toch in zekere mate ‘niet echt op prijs wordt gesteld’. En Toto weet dat hij ook in 2019 weer diezelfde woorden zal moeten uitspreken als het er op aankomt. ‘Hello Valtteri, this is Toto, we need you to hand over the place to Lewis…’

Hoogstwaarschijnlijk krijgt Christian Horner het de eerste paar races van 2019 nog redelijk rustig. De motor van Renault is aan de kant geschoven (lees: bij het grofvuil gedumpt) waardoor de Brit geen rood-aanlopende Cyril Abiteboul hoeft te kalmeren als Max Verstappen weer eens wat over de krachtbron van de Fransen zegt. De Nederlander heeft ook binnen Red Bull officieel de titel van ‘meest volwassen coureur van het team’ gekregen, waardoor daar ook geen interne strijd over hoeft te ontstaan. En als kers op de taart krijgt hij een jonge Fransman in de andere RB15 die de nodige races zal gebruiken om op gang te komen.

Gedurende het seizoen zal Pierre Gasly echter meer richting het niveau van Max Verstappen beginnen te rijden (Gasly kan immers ook wel een aardig potje racen) en in ieder geval ongeveer net zoveel van zijn wagen gebruikmaken als Verstappen. Wel later dan Baku, maar er komt een moment dat Horner zuchtend de microfoon moet pakken om de twee (hopelijk vechtend om P1 en P2) er vriendelijk op te wijzen dat het team belangrijker is dan het individu.