Column
Charles Leclerc in profiel: Het super talent met een Monaco vloek
Of je in vervloekingen gelooft is een persoonlijke keuze, maar er is iets met Charles Leclerc en het circuit van Monaco dat niet helemaal klopt. Om te zeggen dat Leclerc geen goede relatie heeft met zijn thuisrace zou, eerlijk gezegd, het understatement van het jaar zijn.
Het is ongebruikelijk dat een coureur met zoveel snelheid en talent als Leclerc zoveel tegenslag heeft op één circuit, maar helaas voor de Monegask lijkt zijn geluk niet te keren.
Tijdens zijn enige seizoen in de Formule 2 kwalificeerde Leclerc zich op pole voor de hoofdrace in Monaco, maar moest opgeven vanwege een probleem met de ophanging, waardoor hij de sprintrace achteraan de grid begon. Hij kwam in die race in botsing met Norman Nato, wat betekende dat hij het hele weekend de geblokte vlag niet heeft gezien. Hij won natuurlijk de F2, maar een thuisoverwinning zou zoveel betekend hebben.
De pech zette zich voort in de Formule 1, waar hij in 2018 bij Sauber een remprobleem had en achterop Brendon Hartley botste, waardoor beide auto's uitvielen.
Het volgende jaar, met Ferrari, kwam hij niet uit Q1 als gevolg van de slechte strategie van zijn team om hem in de garage te houden, en hij kreeg een lekke band en schade aan de vloer in de race, wat opnieuw een thuispensioen opleverde.
Vier races in Monaco in F2 en F1, nul finishes. Tot nu.
Het leek erop dat zijn geluk op het punt stond te veranderen. Ferrari had hun snelheid gevonden, en Leclerc stond op de voorlopige pole. Dan crashte hij aan het einde van Q3. Voorlopige pole veranderde in echte pole en nadat Ferrari onthulde dat zijn versnellingsbak niet gerepareerd hoefde te worden, leek het erop dat Leclerc voorbestemd was om te winnen.
Echter, de linker aandrijfas was beschadigd en hij leed een DNS. Vijf races in de top twee categorieën, nul finishes. Hij kan maar niet ontsnappen op een circuit dat zo veel voor hem betekent.
Maar hoe is Leclerc hier geraakt?
Zijn karting carrière:
Een record breker. Drie woorden om de kartcarrière van de Monegask nauwkeurig te beschrijven. Hij begon zijn kartingcarrière in 2005 en won het kampioenschap van Frankrijk Provence-Alpes-Côte d'Azur in zijn eerste jaar, 2006 en 2008; zijn talent was vanaf het begin duidelijk.
Toen vielen de records. In 2009 werd hij de jongste Franse kampioen cadetten ooit, in 2010 werd hij de jongste winnaar ooit van de Monaco Kart Cup in de KF3-klasse, en versloeg daarmee mede-toekomstig F1-coureur Pierre Gasly, en in 2011 werd hij de jongste winnaar ooit van de CIK-FIA KF3 World Cup. Eenvoudig gezegd, Leclerc was snel.
En hij bleef snel. Later in 2011 werd hij bekroond tot winnaar van de CIK-FIA Academy Trophy en de ERDF Master Kart Parijs-Bercy voordat hij in 2012 de overstap maakte naar de KF2-categorie met het door de fabriek gesteunde ART Grand Prix-team.
In de KF2-klasse volgden deze onderscheidingen voor Leclerc: CIK-FIA Wereldkampioen U18, vice Europees Kampioen CIK-FIA KF2, de jongste kampioen ooit van de WSK Series KF2, 2e in de CIK-FIA KZ World Cup en de jongste winnaar van de Winter Cup KZ.
Zijn kartcarrière verliep zoals je zou verwachten van iemand van het kaliber van Leclerc, en het succes volgde hem vanaf 2014 naar de eenzits motorsport.
Motorsport:
In zijn rookie seizoen in single-seaters, Leclerc racete voor Fortec Motorsports in de Formule Renault 2.0 Alpen kampioenschap, eindigde als tweede achter de oppermachtige Nyck de Vries die negen van de 14 races won in vergelijking met Leclerc's twee.
De Monegask won echter wel rookie van het jaar en versloeg George Russell in het kampioenschap, waarbij de Brit als vierde eindigde.
Na slechts één jaar in de categorie promoveerde Leclerc in 2015 naar de Formule Drie, uitkomend in het FIA Formule 3 Europees Kampioenschap voor het Nederlandse team Van Amersfoort Racing. Na vier overwinningen en 13 podiumplaatsen in zijn rookiejaar, eindigde hij het seizoen als P4, achter Antonio Giovinazzi (2e), maar voor Lance Stroll (5e), de eerder genoemde Russell (6e), Alexander Albon (7e) en Callum Ilott (12e).
Het jaar daarop stapte Leclerc over naar de GP3, en na een titelgevecht met Albon zegevierde de nu-Ferrari-coureur en verzekerde hij zich van de kampioenskroon met drie overwinningen en acht podiumplaatsen in de 18 races.
Vervolgens won hij in 2017 voor het eerst de Formule 2. In de allereerste iteratie in zijn naam van FIA Formula Two, was Leclerc de eerste kampioen, en hij was een waardige, en bevelhebbende winnaar. Hij won de titel met 72 punten, scoorde zeven overwinningen en 10 podiums langs de weg.
Nadat hij in 2016 was toegetreden tot de Ferrari-academie en als ontwikkelingsrijder voor Haas en de Scuderia had gefungeerd, was Leclerc de uitverkorene toen er voor het F1-seizoen 2018 een plaatsje vrijkwam bij Sauber.
Formule 1:
Bij zijn F1-debuut werd Leclerc de eerste Monegaskische coureur die in de hoogste klasse van de autosport uitkwam sinds Olivier Beretta in 1994 en hij maakte in zijn rookie-seizoen grondig indruk.
Hij versloeg teamgenoot Marcus Ericsson met 17-4 in de kwalificatie, en eindigde het seizoen op de 13e plaats in het kampioenschap met 39 punten; een zesde plaats in Bakoe was een bijzonder hoogtepunt.
Met Kimi Raikkonen's plaats bij Ferrari in twijfel aan het einde van 2018, werd bevestigd dat Leclerc zou worden toetreding tot de Prancing Horses na slechts een jaar in de F1.
Door viervoudig wereldkampioen Sebastian Vettel te vergezellen bij de Scuderia, zou Leclerc onder immense druk komen te staan van zijn teamgenoot, maar het was de F2-kampioen van 2017 die aan het langste eind trok.
Hij eindigde als vierde in het klassement, achter beide Mercedessen en Max Verstappen, en back-to-back overwinningen in Spa en Monza zullen nog lang in het geheugen leven.
Hij scoorde dat jaar 10 podiumplaatsen, en volgde dat op met nog eens twee podiumplaatsen in een moeilijk seizoen 2020 voor Ferrari.
2021 is veel beter begonnen dan het jaar ervoor voor Ferrari, en na vijf races staat hij op P6, wat P3 had kunnen zijn als hij de Grand Prix van Monaco had kunnen starten.
Maar met de snelheid die Ferrari dit jaar tot nu toe heeft laten zien, zou Leclerc in de niet al te verre toekomst wel eens opnieuw voor pole-positions, podiums en overwinningen kunnen vechten.
Hij is een supertalent met een overvloed aan klasse, en met Lewis Hamilton binnenkort uit de sport, is Leclerc klaar en klaar om over te nemen als het zwaargewicht van de sport.
