Voor deze teamorder moeten zelfs McLaren en Norris vrezen in Abu Dhabi

Met de druk vol op de ketel lijkt er toch sprake van kampioenschapsstress bij McLaren. In Las Vegas ging het al gruwelijk mis toen de wagen te laag werd afgesteld en beide McLarens werden gediskwalificeerd. In Qatar ging het een week later mis, nu met een strategische blunder van jewelste.

Want waarom McLaren als enige team besloot om niet naar binnen te gaan voor een pitstop, niemand die het echt leek te weten. Andrea Stella zei dat het team dacht dat minder teams gebruik zouden maken van de gratis pitstop en ze dus in verkeer terecht kwamen. Ze bleken echter het enige team dat zo dacht.

Dat Oscar Piastri vanaf de leiding niet naar binnen werd gehaald, valt vanuit dat standpunt nog te begrijpen. Maar waarom splits je de opties niet? Waarom haal je Lando Norris niet naar binnen als Max Verstappen ook de pits in duikt? Alles om de lieve vrede te bewaren en de coureurs gelijk te behandelen?

Daar riekt het natuurlijk ook al naar als het gaat om de keuze om Piastri niet binnen te halen. Zal het mogelijk hebben meegespeeld dat Norris bij een dubbele pitstop voor het team plekken had verloren en het team dus niet beide coureurs naar binnen kon halen? En dat omdat ze niet allebei naar binnen konden, dus maar is besloten om beiden buiten te laten. Alles met het doel om de coureurs gelijke kansen te geven, in plaats van de kansen te spreiden met de grootste kans op een zege.

Dat alles moet ook door het hoofd hebben gespookt van Piastri. De Australiër was de coureur die niks fout deed op het Losail International Circuit, maar door een foute beslissing van het team een overwinning aan zijn neus voorbij zag gaan. De man die zelden emoties toont, was er zichtbaar even klaar mee.

Deels is dat terecht, want veel heeft hem de afgelopen maanden tegengezeten. Na met een grote voorsprong uit Zandvoort te zijn vertrokken, moest hij de leiding opgeven aan teamgenoot Norris in Monza, waarna hij in Singapore door diezelfde Norris een tik kreeg in de openingsronde. Een tik die, in tegenstelling tot het moment in Monza, niet tot een teamorder voor Piastri leidde.

Natuurlijk zal McLaren zijn coureur niet bewust tegenwerken, maar dat het gevoel in kamp Piastri zal leven dat men liever heeft dat Norris kampioen wordt, is een understatement.

Ondertussen was Norris nergens te bekennen in Qatar. In een weekend waar hij voor het eerst in zijn carrière op matchpoint stond om een wereldtitel te bemachtigen, was de Brit totaal niet in staat een vuist te maken. In de sprintrace leverde dat nog een podium op, op zondag was het een magere P4.

Natuurlijk kwam dit op zondag voor een groot deel op het conto van het team, maar Norris leek dit weekend geen schim van de man die de afgelopen weekenden nagenoeg foutloos opereerde. Opeens was daar weer de Norris die verre van het maximale uit zijn wagen haalt, en van geluk mocht spreken dat Kimi Antonelli een fout maakte. Anders had hij P2 moeten eindigen in Abu Dhabi in plaats van P3.

Met Norris op voorsprong en Piastri op een ogenschijnlijk onoverbrugbare achterstand, heeft McLaren zich daarbij in een goede, maar tegelijkertijd ook uiterst lastige situatie gebracht afhankelijk van hoe het raceweekend in Abu Dhabi zal verlopen.

Het scenario waarin Norris ‘’gewoon’’ op P3 eindigt ligt natuurlijk voor de hand. De McLaren is nog altijd de beste wagen van het veld en zou normaal gesproken ook goed moeten presteren op het Yas Marina Circuit. Er zijn ook weer drie trainingen om de wagen af te stellen, waardoor een P3 een haalbaar doel lijkt voor de Brit.

Toch zal de druk alleen nog maar groter worden voor Norris. Als hij in Qatar terug naar de achtergrond werd verdrongen, hoe is dat dan in Abu Dhabi als het alles of niets is? Is een P3 dan echt zo makkelijk, of kunnen coureurs als George Russell en Charles Leclerc het feest dan opeens nog verpesten?

De moeilijke positie voor McLaren is die van Piastri. Als Piastri wint en Norris P6 of lager eindigt, is de Australiër alsnog wereldkampioen. Rijdt Norris echter op P4 of P5, dan kan McLaren wel eens in een heel vervelende situatie terechtkomen.

Dit zou vooral in het scenario zijn waarin Verstappen aan de leiding rijdt, en Piastri voor Norris rijdt. In dat geval zou Piastri geen kans maken op de titel, maar door de plek aan Norris te geven, toch een McLaren-coureur kampioen maken. Het spreekt echter voor zich dat dit de grootste anticlimax uit de Formule 1-geschiedenis zou opleveren.

Stel je namelijk voor dat Verstappen aan de leiding ligt, Piastri op P2 rijdt en Norris op P4 ligt. In dat scenario is Verstappen kampioen. Stella gaf na afloop van de GP in Qatar al aan dat in zo’n geval een teamorder op zijn plaats is. Het betekent dat Piastri in dat geval twee plaatsen op zou moeten geven, om Norris wereldkampioen te maken.

Niet alleen zou het de grootste anticlimax uit de sportgeschiedenis betekenen, het zou Norris ook voor de rest van zijn carrière kunnen tekenen. Michael Schumacher werd Oostenrijk 2002 nog jarenlang nagedragen en dat ging om één overwinning. Een wereldtitel cadeau krijgen van je teamgenoot is nog een compleet volgend niveau.

Je vraagt je ook af of Norris bij zo’n uitkomst gebaat is. Natuurlijk, het zou feitelijk de wereldtitel opleveren, maar ten koste van wat? Als je op zo’n discutabele manier de wereldtitel zou winnen, blijft het niet bij een paar keer uitgejoeld worden, maar kan dat zomaar veel langer duren.

Kortom: de druk staat er vol op bij Norris. Hij heeft als enige van de drie titelkandidaten zijn lot in eigen hand. P3 is genoeg voor de wereldtitel. Redt hij dat niet, dan moet hij hopen op een teamorder en een gewillige teamgenoot. Eén ding is zeker: saai wordt het slotstuk van het F1-seizoen allesbehalve.