Daniel Ricciardo

De Honey Badger

Al sinds de jonge jaren van Daniel Ricciardo maakt de Aussie zijn bijnaam ‘The Honey Badger’ waar. ‘Lief en zacht als je er naar kijkt, maar als je zijn territorium binnendringt, kan je het op een rennen zetten’. Vanaf de periode in de Formula Renault, begint Ricciardo zichzelf op de radar te zetten. In 2007 weet alleen huidige concurrent Valtteri Bottas hem af te troeven in het Westerse-Europese Formula Renault-kampioenschap en één jaar later verschijnt de Aussie in de Formule 3 op de grid.

Ricciardo schrijft de Britse Formule 3-titel in 2009 op zijn naam en mag dat seizoen ook al plaatsnemen in de Red Bull Racing van dat seizoen, zij het slechts gedurende een test voor jonge coureurs.

In die paar dagen in Jerez weet de Honey Badger alle concurrentie ver achter zich te laten en zou aan worden genomen als test- en reservecoureur van Toro Rosso (en Red Bull) voor het 2010-seizoen. Een taak die de Australiër dat jaar samen met Nieuw-Zeelander Brendon Hartley op zich zou nemen, alvorens de Kiwi later dat seizoen uit het programma van Red Bull wordt gezet.

Aankomst in de koningsklasse

Als enige overgebleven testcoureur van Toro Rosso krijgt Ricciardo al de nodige momenten om zich te bewijzen. Elke keer dat de Aussie plaatsneemt achter het stuur van de Toro Rosso in een test, weet hij een betere tijd neer te zetten dan de meer ervaren vaste racers van het team. Op aandringen van Red Bull bleven die resultaten niet onbeloond: Ricciardo krijgt een vast stoeltje bij HRT voor het 2011-seizoen, zij het slechts voor de paar races die dat seizoen nog heeft.

Het opdoen van ervaring blijkt cruciaal voor de Aussie, aangezien hij een jaar later plaatsneemt in de Toro Rosso. Na langdurig optie af te hebben gewogen, besluit Helmut Marko te kiezen voor de jonge Ricciardo als rijder naast Jean-Eric Vergne. In de openingsrace van dat seizoen (tevens de thuisrace van Ricciardo) scoort de Honey Badger zijn eerste kampioenschapspunten. Met meerdere puntenfinishes in zijn rookiejaar, weet Ricciardo zijn plekje bij Toro Rosso voor nog een jaar te verzekeren in de Formule 1.

Sneltreinvaart

Met het vertrek van Mark Webber bij Red Bull Racing aan het einde van het 2013-seizoen, was het aan Vergne en Ricciardo om te laten zien wie de beste kandidaat was om het plekje naast Sebastian Vettel in te nemen. Ricciardo haalde het onderste uit de kan en mocht doorstromen, terwijl Vergne vanaf dat moment in een negatieve spiraal raakte.

In 2014 stond Ricciardo voor de eerste keer op de hoogste trede van het podium, nadat de Australiër in Canada geen steken liet vallen. Later dat seizoen pakte hij ook de grootste beker in Hongarije en wist daardoor zijn teammaat (en viervoudig wereldkampioen) Sebastian Vettel in zijn schaduw te zetten. Aan het einde van het seizoen verliet Vettel Red Bull voor Ferrari en kwam Red Bull-junior Daniil Kvyat naast Ricciardo te zitten.

Een rijdersduo dat maar kort in die vorm te zien zou zijn. De RB11 moest in 2015 niet alleen Ferrari en Mercedes voor zich duiden, ook Williams scoorde vaak beter dan het Oostenrijkse team. De krachtbron van Renault kreeg aan de lopende band de schuld, terwijl ook de niet al te best scorende Daniil Kvyat op zijn donder kreeg. Toch bleef het duo Ricciardo-Kvyat intact voor het begin van het 2016-seizoen, zij het slechts voor een paar races.

Uitdaging door Max Verstappen en vertrek

Na vier races in het 2016-seizoen was de kogel door de kerk: Daniil Kvyat werd vervangen door Toro Rosso-coureur Max Verstappen en de Nederlander zou in Barcelona al plaatsnemen in de RB12. Een race die de Nederlander zou winnen, waardoor Daniel Ricciardo weer moest vechten om zijn talent te laten zien. 

Sebastian Vettel werd redelijk eenvoudig aan de kant gezet, net als Kvyat. Verstappen bleek uit ander hout gesneden en wist in zijn eerste seizoen uitermate dicht bij zijn teamgenoot te komen. Slechts 52 punten verschil aan het einde van het seizoen, ondanks het missen van vier races.

In 2017 gaat het gelijk op tussen Ricciardo en Verstappen, maar blijkt de RB13 de grootste pech gever dat seizoen. In de eerste seizoenshelft is het Verstappen die aan de lopende band DNF’s achter zijn naam krijgt, na de zomerstop komt de pechvogel op de schouder van Ricciardo te zitten. Ondanks alle ellende weet Ricciardo in Baku de overwinning op zijn naam te zetten en staat hij daarnaast nog acht keer op het podium. Iets waar in 2018 een pijnlijk einde aan komt.

Ondanks een goed begin aan het seizoen, slaat het noodlot voor Ricciardo bizar snel toe. Acht keer weet de Aussie de finish niet te halen, slechts een enkele keer door een crash die misschien voorkomen had kunnen worden. Als Red Bull gedurende het seizoen ook nog bekend maakt dat het vanaf 2019 overstapt naar motoren van Honda, begint Ricciardo te twijfelen over zijn toekomst. 

Max Verstappen heeft het meeste toekomstperspectief binnen het team en de motor van Honda is op dat moment nog niet heel betrouwbaar (of krachtig). Aan het begin van de zomerstop komt de meervoudig Grand Prix-winnaar met een klapper van een beslissing: ‘Ik stap voor 2019 over naar Renault.’

Het blijkt geen meesterzet. Althans, nog niet in 2019. Renault begint nog redelijk positief als ‘best of the rest’, maar al snel blijken de grote praatjes van Renault niet waar. Zelfs nieuwe klant McLaren schiet voorbij en Ricciardo lijkt voor het verkeerde team te hebben gekozen.

Een vierde plek op het power circuit van Monza is een doekje voor het bloeden, want het net aan behalen van de vijfde plek bij de constructeurs kan niet worden beschouwd als een geweldige prestatie.

Daniel Ricciardo in 2020

in 2020 moet de volgende stap dan worden gezet voor Renault, als Ricciardo in zijn tweede en laatste jaar van zijn contract beland. Cyril Abiteboul kondigt echter slecht nieuws aan voor Ricciardo: Alle aandacht wordt gericht op 2021. Vooruitgang in 2020 is geen noodzaak en dus hoeft Ricciardo niet te hopen op een geweldig seizoen.

Zijn gok lijkt uit te draaien op een mislukking en dus wordt 2020 een belangrijk jaar voor Ricciardo. Ten eerste moet hij jongeling Esteban Ocon van zich afschudden om nogmaals aan te tonen hoe goed hij is, maar daarnaast zal hij ook verder kijken. Zijn er nog andere opties voor 2021 of is Ricciardo verbonden aan het lot van Renault?