Techniek
Technische analyse | Hoe McLaren de titelhoop van Red Bull in 2024 kan bedreigen
In 2023 slaagde McLaren erin om vierde te worden in het constructeurskampioenschap, een resultaat dat onmogelijk leek na een moeilijke start van het seizoen. Het Britse team onder leiding van Andrea Stella en Zak Brown leverde stellair werk door update na update te brengen om de auto te verbeteren, en slaagde erin om tijdens de tweede helft van het seizoen constant voor het podium te vechten en een flink aantal races het beste team achter Red Bull Racing te zijn. Zouden ze in 2024 een bedreiging kunnen vormen voor Red Bull?
Slechte start, maar 'B'-auto redde het seizoen
Aan het begin van het seizoen had het Formule 1-team uit Woking het erg moeilijk, zowel in Bahrein als Saoedi-Arabië werden er geen punten gescoord. De prestaties waren ver verwijderd van de naaste tegenstanders van het team. Technisch gezien was de MCL60 een auto die veel temperatuur in de banden kon genereren, maar hij had een aantal uiteenlopende problemen: hij was langzaam in de lage snelheidsbochten, had te weinig downforce en een hoge luchtweerstand, waardoor de wagen op de rechte stukken veel moest toegeven.
Al deze problemen waren moeilijk op te lossen en daarom besloot het team een ontwikkelingstraject in te slaan dat het hele jaar zou duren. Aan het eind van de winter realiseerde het team zich al dat het de verkeerde weg was ingeslagen en besloot om de kalender van 2023 te starten met de 'langzame' auto, terwijl het team in de fabriek tegelijkertijd een 'B'-versie zou ontwikkelen die zo snel mogelijk in gebruik zou worden genomen.
Na de moeizame eerste paar races slaagde McLaren er in Baku in om de eerste upgrade van de MCL60 door te voeren: de belangrijkste wijzigingen hadden betrekking op het vloerontwerp en de beam wing. De vloer kreeg een herziene versie van de randen bij de inlaat van de Venturi-tunnel. De randen aan de binnenkant werden veranderd om de stroming onder de auto beter te geleiden, terwijl de buitenste vloerrand nu een meer lineaire trend vertoonde om het zog van de voorbanden beter te beheersen. Bovendien werd het bovenste deel van de vloer volledig opnieuw gemodelleerd (opnieuw om aerodynamische redenen) rond de lower impact structure, zodat het een nuttige opstap vormde om de stroming om te leiden (op een vergelijkbare manier als ook is gedaan door AlphaTauri met de nieuwste vloer die in Abu Dhabi werd geïntroduceerd).
Voor de vloerrand werd vervolgens een kleine koolstof 'schelp' toegevoegd om daarmee samen te werken. De rand werd ook veranderd ten opzichte van de vorige versie: hij had nu een carbon profiel met een schuine buitenrand en 3 vortex generatoren, bedoeld om de vloer af te dichten. Verder verdween het lange 'mes' dat over de hele lengte van de vloer doorliep, waardoor er alleen nog ruimte was voor het 'L'-profiel voor de achterwielen, dat berucht is vanwege het porpoising-effect en waarmee de rijhoogte beter beheerst kan worden.
Samen met al deze veranderingen kreeg de auto ook een nieuwe beam wing met twee verschillende profielen, om de luchtweerstand zoveel mogelijk te verminderen. De veranderingen waren slechts marginaal, want Lando Norris kwam niet verder dan P9 in Baku en in Monaco scoorden hij en Oscar Piastri drie punten, geholpen door de regen.
Na al deze teleurstellende resultaten werd de 'B'-versie van de auto uiteindelijk geïntroduceerd in Oostenrijk, op de auto van Norris, en vervolgens in Silverstone op beide auto's. De veranderingen waren enorm: dit omdat ze betrekking hadden op de sidepods, de vloer en ook de voorvleugel. De sidepods hadden nu een compleet ander ontwerp met een geul in het binnenste gedeelte, geheel in de stijl van Aston Martin. Door de diepe uitholling kon de luchtstroom naar de beam wing en de diffuser worden vergroot, met als gevolg meer downforce en efficiëntie. Daarom was het externe deel van de sidepod een soort 'scherm', zodat de luchtstroom binnenin niet werd verstoord door turbulentie of windvlagen. Ook dit element werd verlengd aan het uiteinde om te proberen deze stroming zoveel mogelijk te beperken.
Er waren ook zichtbare veranderingen aan de spiegel, die een eenvoudigere en meer lineaire vorm kreeg, zonder profielen die het aerodynamische gedrag kunnen beïnvloeden. Er werd ook een kleine vin toegevoegd in het gebied waar de halo aan de auto vastzit. Wat de vloer betreft was de 'L'-uitsparing voor de achterwielen volledig verdwenen en was een meer lineaire trend te zien in dit gebied. De vloerrand was korter dan de Baku-versie, altijd met een opwaarts profiel en vortex-generatoren. De laatste wijzigingen hebben vooral betrekking op de buitenste vloerrand, die nu een meer hellende vorm heeft om de turbulentie afkomstig van de voorwielen beter te beheersen. Door al deze veranderingen konden de ingenieurs een grotere ondersnijding maken onder de koelinlaat, waardoor een tweede kanaal ontstond dat naar de achterkant van de auto leidde.
Wat betreft de voorvleugel zijn de punten waar de metalen steunen tussen de vleugels werden geplaatst veranderd, net als de vorm van de neus zelf, om zo de efficiëntie van de voorvleugel te verbeteren.
Al deze veranderingen hadden een enorme invloed op het gedrag van de auto: de MCL60 won veel aan prestaties op het gebied van downforce die werd gegenereerd door de Venturi-tunnels: een aspect dat, samen met het vermogen om veel warmte in de banden te brengen, Piastri en Norris in staat stelde om erg snel te zijn in alle hogesnelheidsbochten en -secties. Bovendien slaagden ze erin om het rijgedrag iets te verbeteren, want de auto gedroeg zich ook beter in de bochten met lagere snelheid. Het team uit Woking leverde echter nog steeds veel km/u in op de rechte stukken in vergelijking met Ferrari en Red Bull, het bewijs van een 'draggy' auto en niet efficiënte DRS. Ondanks deze nog steeds aanwezige zwakke punten wist McLaren 98 punten te scoren tussen Oostenrijk en Singapore, met twee podiumplaatsen voor Norris, een ongelooflijke prestatie vergeleken met de eerste F1-race in Bahrein. Deze snelle groei bewees dat de ingenieurs erin slaagden om de zwakke punten van de MCL60 te begrijpen, deze aan te pakken en de auto sneller te maken.
Na deze goede prestaties besloot het team om nog een groot pakket mee te nemen naar Singapore, waar de veranderingen als hoofddoel hadden om de luchtweerstand te verminderen en de prestaties in de langzame bochten te verbeteren. Onder de nieuwe onderdelen was er een achtervleugel met een inkeping in de overgang van de wing end plate, met een metalen steun aan de bovenkant die zorgde voor stabiliteit van de vleugel in de openings- en sluitingsfase van DRS. Deze oplossing zou moeten helpen om de luchtweerstand te verminderen zonder downforce te verliezen. Daarnaast zijn de sidepods, de koelinlaat en de vloer volledig opnieuw ontworpen: de vloerrand is geïnspireerd op die van de Red Bull, omdat deze nu over de volledige lengte van de vloerrand loopt.
Bovendien is de nieuwe koelinlaat versmald om de luchtweerstand te verminderen, zonder afbreuk te doen aan de koeling van de vitale onderdelen van de krachtbron. Deze oplossing heeft het mogelijk gemaakt om een veel grotere ondersnijding te creëren, die zorgt voor een grotere lineaire luchtstroom richting de beam wing en de diffuser, waardoor een soort 'dubbel grondeffect' wordt gecreëerd. In dit gebied zijn de 'bulten' bij de lower impact structure bedekt met een nieuwe kuip. Dit helpt om de stroming naar buiten te leiden, waardoor de turbulentie die van de wielen komt, wordt weggeduwd. De laatste verandering had betrekking op de geul in de sidepod, die zorgt voor een consistente toevoer van hoogenergetische lucht over de beam wing en tussen de banden en de diffuser, wat resulteert in consistente downforce aan de achterkant.
Door deze veranderingen kon McLaren nog meer terrein winnen op zijn tegenstanders: Norris kon met Sainz vechten om de overwinning in de Grand Prix van Singapore en het team wist zowel in Japan als in Qatar (waar Piastri de sprintrace won) een dubbel podium te scoren.
Kan McLaren Red Bull uitdagen in 2024?
Met de grote stap voorwaarts die McLaren in 2023 liet zien, lijkt het team een kandidaat om Red Bull uit te dagen in 2024. Er moet echter nog aan een paar aspecten gewerkt worden om op hetzelfde niveau te komen: allereerst moet het team de bestuurbaarheid van de auto verbeteren, een aspect waar zowel Norris als Piastri vorig jaar veel over klaagden. Bovendien moet de auto aëro-efficiënter worden gemaakt om op de rechte stukken dichter bij Red Bull te komen - niet alleen als DRS geopend wordt, maar ook als deze dicht is. Het laatste element waaraan gewerkt moet worden is hetzelfde als Red Bull: de prestaties in langzame bochten. In feite was de MCL60 nog steeds behoorlijk langzaam in de bochten waar mechanische grip en rijgedrag van belang zijn.
Hoe dan ook zal McLaren, met de recente toevoegingen van David Sanchez en Rob Marshall aan het team, alle kennis, structuren en coureurs in huis hebben om met Red Bull en Max Verstappen te kunnen strijden om het wereldkampioenschap.
