F1 Nieuws
Deze Grand Prix van Monaco moet je gezien hebben: de titanenstrijd van 1992
Op deze grauwe zondag had eigenlijk de Grand Prix van Monaco moeten worden gereden, maar door het coronavirus kan de race niet doorgaan. Om toch een beetje in de sfeer van het iconische circuit te blijven, graven we in de geschiedenis van de Formule 1, naar de Grand Prix van Monaco 1992.
Waar het team van Mercedes in 2019 een ongekend begin van het seizoen kende, daar deed Williams ongeveer hetzelfde in 1992. Nigel Mansell wist zelfs de eerste vijf races van het seizoen op zijn naam te schrijven.
Vervolgens stond de Grand Prix van Monaco op de kalender en alle voortekenen waren aanwezig dat het nummer zes op rij zou worden voor de coureur met de indrukwekkende snor. Tijdens de kwalificatie wist hij de zesde pole position van het seizoen te pakken en zelfs het weer bleef onverwachts droog, waardoor alles klaar lag voor de Brit om de reeks voort te zetten.
Een enorme voorsprong
Tijdens de start wist Mansell sterk weg te komen en ook Ayrton Senna in zijn McLaren-Honda kwam goed weg, waardoor hij al voor de eerste bocht de tweede positie kon overnemen van Riccardo Patrese, de teamgenoot van Mansell. Niet dat het veel uitmaakte, want de Brit had op de warme zondagmiddag geen rugdekking nodig. In de snelle Williams kon hij zijn voorsprong comfortabel uitbreiden, naar een ruime dertig seconden op Senna.
Die voorsprong werd nog eens flink uitgebreid in ronde 60 van de race. Michele Alboreto kwam in de spin bij de Mirabeau en Senna zat er vlak achter. Noodgedwongen moest de Braziliaan vol op de rem en een paar seconden wachten, voordat hij verder kon met de race. Het betekende een tijdverlies van bijna tien seconden. Niks kon Mansell meer van de overwinning afhouden, zo leek het.
Een onfortuinlijke pitstop
Alles veranderde alleen in ronde 71. Mansell kreeg last van een losse wielschroef en moest de pitstraat in om zijn banden te verwisselen, maar met zo’n ruime voorsprong moest dat geen probleem vormen. De pitstop verliep alleen allesbehalve soepel en toen de Brit eindelijk weer het circuit op kon had hij een achterstand van ruim vijf seconden op Senna.
Op verse banden en alsof de Duivel hem op de hiel zat, zette de coureur van Williams een ongekend snelle ronde neer en wist hij de achterstand op de Braziliaan terug te brengen naar minder dan twee seconden in twee ronden tijd. De laatste fase van de Grand Prix van Monaco liep uit op een bloedstollend duel. Mansell was duidelijk de snelste van de twee, maar Senna verdedigde zijn positie met hand en tand. De Brit kon er simpelweg niet meer voorbij komen en zag de McLaren-Honda als eerste over de eindstreep gaan, twee tienden van een seconde later volgde de Williams. Het podium werd afgesloten met Patrese, op een halve minuut achterstand van de twee titanen.
