Techniek

Technische analyse | Aston Martin lost waarschuwingsschoten met deze omkeringen

Technische analyse | Aston Martin lost waarschuwingsschoten met deze omkeringen

18 januari - 12:42

GPblog.com

Aston Martin heeft aan het begin van het seizoen 2023 een enorme stap voorwaarts gemaakt door in de eerste helft van het kampioenschap constant mee te vechten voor podiumplaatsen en zich tot de Grand Prix van Oostenrijk te vestigen als het tweede topteam achter Red Bull. Ondanks deze goede prestaties liet het team uit Silverstone vorig seizoen een niet-lineaire trend zien, met veel ups en downs en een duidelijke daling in de prestaties vanaf Monza. Zouden ze in 2024 weer vooraan mee kunnen doen?

Droomstart, maar slechte ontwikkeling

Beginnend met Aston Martin maakte het team in Silverstone een enorme stap voorwaarts tijdens de eerste paar races, omdat het technische team onder leiding van Dan Fallows erin slaagde om een auto te bouwen die bijzonder geschikt was voor de rijstijl van Alonso. De AMR23 presenteerde veel innovatieve oplossingen, sommige duidelijk geïnspireerd door Red Bull. De sidepods vertoonden een koelinlaat die vrij hoog was geplaatst, met het duidelijke doel om een enorme undercut te creëren, handig om de luchtstroom naar de vloerrand en achterkant van de auto te vergroten.

De ingenieurs hebben zich duidelijk laten inspireren door de Alpine A522 bij het ontwerpen van de sidepods door een diepe "waterkant" te creëren in het binnenste gedeelte, een nuttige uitholling om de luchtstroom naar de achterkant van de auto te leiden. Zelfs vanuit het oogpunt van ophanging zijn er, met behoud van dezelfde patronen als in 2022, stappen voorwaarts gemaakt: de bovenste driehoek is aanzienlijk verhoogd, waardoor de aanwezige antiduik tussen de voor- en achterarmen van de bovenste driehoek is vergroot. Naast het garanderen van een mechanisch voordeel, werd deze keuze gemaakt met een aerodynamisch doel, want men wilde zoveel mogelijk ruimte vrijmaken in het onderste deel van het chassis om de luchtstroom te vergroten die naar de Venturi-kanalen werd geleid.

Al deze oplossingen zorgden ervoor dat de auto al tijdens het testen extreem snel was. De AMR23 bleek erg sterk in alle langzame snelheidssecties, vooral in tractie, maar verloor nog steeds tijd op Red Bull in hogesnelheidsbochten (waar downforce nodig was) en in rechte lijnen, waar de buitensporige luchtweerstand van de groene auto naar voren kwam. Ondanks deze zwakke punten waren het Britse team en Alonso het enige (andere) team dat in staat was om regelmatig op het podium te eindigen in de eerste races, waarmee ze duidelijk het eerste team achter Red Bull werden.

Om een stap voorwaarts te zetten en deze problemen op te lossen, bracht Aston Martin een groot upgradepakket naar Montreal voor de Grand Prix van Canada. De nieuwe onderdelen waren bedoeld om de aerodynamische efficiëntie van AMR23 te vergroten en zo het gat met hun rivalen te dichten. De belangrijkste veranderingen hadden betrekking op het gebied van de sidepod en motorkap en de "waterkant" in de sidepods. De gleuf van de waterglijbaan werd smaller en begon iets verder naar achteren, met een diepere daling naar het achterste gedeelte van de carrosserie.

Het onderste deel van de sidepod is verbreed om een nuttig kanaal te creëren om de achterkant van de auto te voeden. Om deze reden is ook de bevestiging van het eerste deel van de vloer aan het chassis enigszins herzien, met een overbruggingspaneel, handig voor het wijzigen van het stromingspatroon in zowel het bovenste deel van de vloer als in de Venturi-kanalen. Een laatste wijziging betrof de achterste uitgang van de motorkap, met een brievenbusuitlaat aan het laatste deel van de rug van de motorkap, met daarboven een nieuwe haaienvin. Deze oplossing zorgt ervoor dat de warme stroming (uitgaand van de motor) wordt afgevoerd en naar de straalvleugel wordt geleid.

Aston Martin hoopte dat al deze onderdelen hen zouden hebben geholpen om de aero-efficiëntie van de AMR23 te verbeteren zonder dat ze hun ongelooflijke snelheid en tractie in de langzame bochten zouden verliezen. Ondanks het feit dat Alonso P2 kon halen in de Grand Prix van Canada, waren de effecten van deze veranderingen pas een paar Grand Prix's later zichtbaar: dit grote pakket zorgde ervoor dat de auto zijn optimale balans verloor, waardoor hij ook de sterke punten verloor die hij in de voorgaande races had laten zien. Als gevolg daarvan lag de AMR23 ver achter Red Bull op de topsnelheidslijst en verloor hij terrein in alle langzame snelheidssecties, waardoor hij een gecompliceerde situatie in handen bleek te hebben die moeilijk te verbeteren was. Daardoor scoorde het team slechts 21 punten tussen Silverstone, Hongarije en Spa (ter vergelijking: ze scoorden 23 punten in Bahrein tijdens de eerste race!), met een duidelijk prestatieverlies ten opzichte van hun directe rivalen Ferrari en Mercedes.

Het technische team besloot om het maximale uit alle trainingen te halen, om te proberen te begrijpen waar het fout ging in het ontwikkelingsproces. Nadat ze hadden begrepen waar het probleem zat, brachten ze een nieuwe vloer in Austin: de nieuwe oplossing bestond uit een andere vloerrand en een nieuwe vorm van het onderste gedeelte van de sidepod. De tekening hieronder laat zien dat de nieuwe vloerrand heel anders was dan de vorige versie. De nieuwe laat een "mes" zien, dat de lengte van de hele vloerrand is. Bovendien loopt deze oplossing iets omhoog in het eerste deel, waar zich drie wervelgeneratoren bevinden, om de turbulentie van de voorwielen zo goed mogelijk weg te duwen.

Tot slot was de aanpassing met betrekking tot de sidepod gericht op het vergroten van het oppervlak van de "muur" om een tweede kanaal te creëren dat lucht naar de diffuser en de straalvleugel brengt, waardoor de totale downforce toeneemt.

Nadat deze nieuwe vloer was getoond, deed het team van Silverstone veel vergelijkingen tijdens de laatste paar races van het jaar, waarbij Alonso en Stroll verschillende vloeren (de ene met de nieuwe spec en de andere coureur met de vorige) op hun auto hadden, om zoveel mogelijk gegevens te verzamelen, niet alleen voor 2023 maar vooral voor de auto van 2024. Al deze tests leken echter iets goeds op te leveren, want de AMR23 kwam terug om competitief te zijn, zowel in Brazilië, waar Alonso P3 werd in de race, als in Las Vegas, waar Stroll 5e wist te worden.

Alpine met een minder krachtige motor

Wat Alpine betreft, zij hebben vorig seizoen één groot probleem aangepakt: een gebrek aan motorvermogen vergeleken met hun concurrenten. Dit probleem was echter niet eenvoudig op te lossen, vooral vanwege de FIA-beperkingen met betrekking tot de ontwikkeling van de Power Unit door het jaar heen (constructeurs kunnen maar tot 2026 werken aan betrouwbaarheid). Ondanks dit nadelige aspect was de A522 een auto die een goede hoeveelheid downforce kon genereren, maar die toch zwaar werd benadeeld doordat de motor geen goede stuwkracht had (minder stuwkracht betekent meer luchtweerstand, ongeacht de aerodynamische filosofie van hun auto). Bovendien was hun motor niet alleen minder krachtig, maar ook minder betrouwbaar, want ze moesten zich in het seizoen 2023 noodgedwongen terugtrekken uit veel races.

De auto gedroeg zich echter vrij goed op circuits met veel downforce, zoals Monaco en Zandvoort, waar respectievelijk Ocon en Galsy een podium konden bemachtigen, maar ze hadden nog steeds te lijden op circuits als Baku, Monza en Abu Dhabi. Om een deel van de luchtweerstand te verminderen, besloten ze in Singapore met een compleet nieuwe koelinlaat en spiegelsteun te komen: wat betreft de koelinlaat hadden ze de vorm van de inlaat compleet veranderd, in navolging van de filosofie van Red Bull en Aston Martin. Vergeleken met de vorige vierkante vorm had hij nu een onderlip die hoger en naar voren was geplaatst, wat niet alleen handig was voor het "opvangen" van de lucht om de Power Unit te koelen, maar ook voor het creëren van een opvulkanaal in het onderste deel van de sidepod zelf. De bovenlip lag echter verder naar achteren en was met de onderste verbonden door een gebogen profiel.

De spiegel had ook twee metalen wervelgeneratoren in het bovenste deel, om de lucht naar het interne deel van de sidepods te kunnen leiden.

Deze veranderingen leken het Franse team te hebben geholpen in de volgende races, want ze konden bijna 40 punten scoren van Qatar tot Abu Dhabi, maar eindigden nog steeds 160 punten achter Aston (het gat is groter dan de punten die Alpine in 2023 wist te scoren).

Wat kunnen we verwachten in 2024?

Het is duidelijk dat het team een stap voorwaarts moet maken als ze in 2024 weer aan de top willen komen: Aston Martin had aan het begin van het jaar een erg goede auto, maar ze verloren hun concurrentiekracht door een verkeerd ontwikkelingstraject. Daarom moeten ze zich voor de auto van 2024 vooral richten op een goede startauto met een stabiel aeromechanisch platform, zodat ze hem goed kunnen ontwikkelen en hun tegenstanders kunnen inhalen. Bovendien moeten ze zich richten op het verhogen van hun efficiëntie zonder downforce en prestaties bij lage snelheden te benadelen.