Interview
Villeneuve: ‘Een rol zoals Lauda bij Mercedes zou me liggen’
Jacques Villeneuve is terug. De Canadese wereldkampioen Formule 1 van 1997 (52) rijdt sinds dit seizoen in het World Endurance Championship (WEC) met een hypercar voor het Vanwall Racing Team. Snel op het circuit én uitgesproken zoals altijd ernaast. “Je kan een heel lange carrière [in F1] hebben, omdat je bekend bent, terwijl je talent gemiddeld is”, zegt hij in een exclusief gesprek met GPblog.
Formule 1, IndyCar, NASCAR, om er enkele te noemen. Je hebt in nagenoeg elke internationale serie gereden. Hoe is het om nu in WEC te rijden?
Villeneuve: “Ik ben nooit gestopt met racen, maar het zijn nooit volledige kampioenschappen geweest na de F1. Dat is altijd moeilijk geweest, behalve in het ijsracen. Ik denk dat ik daar een volledig kampioenschap heb gereden. Dus om terug in een wereldkampioenschap te komen, in het WEC dat in opkomst is, is spannend.”
Waren er de laatste jaren niet meer opties om te racen?
“Nee, die waren er niet. Ik deed de NASCAR Euro series. Het had met tijd te maken. Ik was erg druk met tv-commentaar geven, dat heb ik nu teruggeschroefd. Racen is een grote verplichting, ook voor het gezin. Het is een offer dat de rest van de familie moet brengen. Niet alleen voor de coureur, want wij van racen houden. Ik heb me veel gefocust op racen in NASCAR in de Verenigde Staten. Dat was moeilijk om op gang te komen. Er was dus nooit de mogelijkheid om weer fulltime te racen.”
Maar toch, dan komt dit en je zei ‘ja’. Waarom?
“Gelegenheid, timing.”
Maar niet omdat de hypercar zo'n aantrekkelijk project is?
“Oh ja, maar ik zou sinds de F1 elk jaar een volledig seizoen hebben willen racen. Er was alleen geen tijd of gelegenheid. Het was geen kwestie van niet willen racen. Ik wilde altijd al racen.”
Mis je de single seaters, zoals Formule 1 of IndyCar?
“Het hangt ervan af over welk jaar in de F1 je het hebt. Er zijn jaren die ik echt helemaal niet mis. De Sauber BMW-jaren mis ik helemaal niet. Het Williams-jaar, natuurlijk [wel]. Omdat de auto voor mij was ontworpen, dus alles deed wat ik wilde. Dus dat is leuk. Daar hangt het heel erg van af.”
Hoe kijk je naar de plotse populariteit van de Formule 1 in de Verenigde Staten?
“Het is ongelooflijk populair. Het is geweldig, erg goed. Het maakt elke vorm van racen populairder. Het is niet alleen de F1 die groeit. Mensen houden steeds meer van racen in het algemeen.”
Ze houden ook van de personages. Je zou geweldig zijn geweest in de Netflix-serie Drive to Survive, nietwaar?
"Ik weet het niet. Ik denk dat het vroeger makkelijker was om jezelf te zijn, omdat er geen sociale media waren. En het is altijd moeilijk met sociale media om erachter te komen wat de waarheid is en wat in scene is gezet. Ik denk dat we nu coureurs hebben die sterren zijn. In feite zijn het vrij gemiddelde coureurs. Je hoeft nu geen goede coureur te zijn om een geweldig imago te hebben. Dat is het grootste verschil met vroeger. Je kan een heel lange carrière hebben, omdat je bekend bent, terwijl je talent gemiddeld is."
Jij was altijd heel uitgesproken als coureur.
“Er zijn nu niet veel uitgesproken chauffeurs. Is het uitgesproken? Of is het… Moeilijk te zeggen, want nu zijn er social media. Elke gedachte die eruit komt, is doordacht. Het is niet allemaal natuurlijk en spontaan. Heel moeilijk om te beoordelen. Maar het heeft de F1 en het racen geholpen om zo groot te worden. Het is geweldig. Ik zou in de problemen zijn gekomen. Met de moderne sociale netwerken en zo. Ik denk dat ik in de problemen zou zijn gekomen. Ik had plezier. Ik was gewoon mezelf. Tijden zijn veranderd en je moet met je tijd meegaan.”
Als ik door de paddock loop en hier weer voor de deur, dan kent iedereen je nog. Ze willen nog steeds een handtekening van je.
“Veel mensen vragen zich af waarom ik nu niet blond ben! Veel mensen herinneren mij als blond.”
Je hebt iets nagelaten. Een erfenis in de autosport.
“Normaal gesproken helpt winnen. Daardoor komt dat. Dat kun je niet wegnemen. Het is niet alleen imago of... Als je naar de jaren 90 kijkt, was ik waarschijnlijk een beetje anders dan de gemiddelde coureur. Dat werd vooral in Europa of Zuid-Amerika gecultiveerd. Ik racete in Japan, in Noord-Amerika. Ik denk dat er daar iets anders naar me werd gekeken.”
Dat is natuurlijk een deel van jou. Dat is wat iedereen leuk vindt. Je houdt nog steeds van dat beeld?
“Ik mocht alleen mezelf zijn, omdat ik aan het winnen was. Als ik niet had gewonnen, had dat het tegenovergestelde effect gehad. Winnen geeft je de vrijheid om te zijn wie je bent. Dat heeft veel geholpen.”
Wat vind je van de plannen van je voormalige manager en compagnon Craig Pollock om een Formule 1-team te starten, Formula Equal?
“Ik ben er niet bij betrokken. Ik heb natuurlijk af en toe met hem gesproken, omdat we elkaar kennen. Zelfs als we ruzie hadden en niet... Er waren een paar heel moeilijke jaren. Ik heb niet van binnenuit gevolgd wat er aan de hand is. De aanpak lijkt goed. Het lijkt erg modern met het gelijkheidsaspect. Dit is wat iedereen wil. Tegen zo'n aanpak is moeilijk ‘nee’ te zeggen.”
Ik denk niet dat jij het soort persoon bent dat zegt: ‘Ik wil een vrouwelijke coureur, omdat zij vrouw is'?
“Ik heb nergens gelezen dat ze op zoek waren naar een vrouwelijke coureur. Het zegt gelijkheid. Je moet ze nog vinden. Je kunt niet zomaar... Het doel is geweldig. Is het te doen? Dat weet ik niet. Je moet kijken naar de positieve en negatieve punten. Er zijn veel negatieve dingen met mij gebeurd [tijdens de periode van Pollock en Villeneuve bij BAR], omdat we heel close zijn. Op een gegeven moment stopte het management, om het [BAR-]team te leiden. Dat zorgde voor veel problemen en uiteindelijk berokkende dat mij als coureur veel schade. Dat is op het persoonlijke vlak. Over het opbouwen van een team - want ik heb dat team ook gebouwd, ook al werd het geheim gehouden - dat team is nu Mercedes.”
Het was niet iets wat je wilde doen, teammanager worden of een andere managementrol?
“Geen idee. Daar heb ik nooit over nagedacht. Ik hou van racen, ik hou van wedstrijden, ik vind het geweldig dat je kan winnen of verliezen, de adrenaline. Zou ik dat buiten de auto kunnen hebben? Misschien? Ik weet het niet.”
Bij het leiden van een team komt veel politiek kijken.
“Dat hangt ervanaf. Als je naar sommige teams kijkt, als je naar het Haas-team kijkt, is er niet veel politiek. Ze winnen ook niet. Het hoeft niet politiek te zijn. Ik weet het niet. Ik heb nooit in die positie gezeten. Het runnen van een volledig team als teambaas, het betekent ook veel bezig zijn met een fabriek, personeelszaken. Ik denk niet dat dat iets is waar ik goed in zou zijn. Meer een rol van Niki Lauda; ik denk dat dat me meer zou liggen.”
Misschien bij Formula Equal?
“Laten we kijken of het team er komt. Op dit moment concentreer ik me op racen. Je kijkt naar elke kans. Mijn doel op dit moment is om zo goed mogelijk te racen. Maar ja, betrokken zijn bij een team in de F1, in een andere functie dan alleen maar hoeven lachen [als een ambassadeur], een functie die daadwerkelijk effect heeft op wat er met het team gebeurt, met beslissingen, de coureurs, maar niet als teambaas. Dat is iets dat heel spannend kan zijn.”
