F1 Nieuws
Genoeg is genoeg voor K-Mag: "Als dat verandert, dan ben ik direct weg"
Richard Verweij
Jonge talenten die vol goede moed naar de Formule 1 doorstromen, om daar vervolgens te moeten vechten om een paar magere puntjes. Het huidige veld is dermate ongelijk verdeeld, dat je enkel kan dromen van een titel als je voor één van de drie topteams rijdt. Kevin Magnussen, die de Formule 1 instroomde met McLaren, rijdt niet bij een topper. Nu kan de Deen nog vrede hebben met ‘best of the rest’, maar zeker niet voor eeuwig.
“Ik blijf alleen in de Formule 1 als ik denk nog een kans te maken op de titel op een geven moment”, biecht Magnussen op in het Deense BT. “Als er een moment komt waarop ik denk: Dit gaat hem niet meer worden, dan pak ik direct mijn biezen en ga ik wat anders doen. Ik kan mezelf echt niet motiveren om jaar na jaar te vechten voor P7. Dat is alleen vol te houden als je weet dat het daarna beter wordt.”
“Zodra ik er niet meer in geloof, dan ga ik wel ergens racen waar de auto’s eerlijker zijn. Waar je het verschil kan maken als coureur. IndyCar is een mogelijkheid, maar er zijn meer klassen die net zo tof zijn.”
Het team waar Magnussen momenteel voor rijdt, Haas, hoopt te kunnen profiteren van de introductie van een budgetcap. Tegelijkertijd zal de Amerikaanse renstal mogelijk in de problemen komen als onderdelen niet langer in bulk ingekocht mogen worden. Iets waar de Formule 1 ook over nadenkt. Wat er ook gebeurt, Magnussen heeft zo zijn eigen wensenlijstje opgesteld om zijn toekomst in de Formule 1 te garanderen.
“Ze zouden er goed aan doen om het speelveld eerlijker te maken. De focus meer leggen op de show van de F1 zelf en niet op de technologische ontwikkeling. In het verleden was alles baanbrekend en spannend, nu is het saai en vreemd.”
“Met alle mogelijkheden van tegenwoordig; simulators en legers aan engineers, is het zo makkelijk geworden. Zodra je in de Formule 1 komt, dan hoef je je geen zorgen meer te maken. De wagens zijn zo voorspelbaar, zeker vergeleken met de auto’s van vijftien tot twintig jaar terug.”
