De val van Horner: geen slachtoffer, maar regisseur van zijn ondergang

13:10, 15 jul
Bijgewerkt: 15:04, 15 jul
1 Reacties
De Britse media hebben Christian Horner in een slachtofferrol gemanoeuvreerd na zijn ontslag bij Red Bull Racing. Terecht? Dat valt te betwisten, kijkend naar de manier waarop Horner en zijn hoofd communicatie Paul Smith zich het laatste jaar gedroegen.
Als er na zijn gedwongen vertrek één ding duidelijk is geworden, dan is het hoezeer Christian Horner de Britse media in zijn zak had. Er is nauwelijks een medium te vinden dat het wegsturen door Red Bull Racing geen enorme shock vindt, want niemand zag dit aankomen.
Als er iets beter was opgelet en neutraler verslag was gedaan, dan zou men momenteel dat niet zeggen. De signalen dat Horner zich onmogelijk aan het maken was, waren er toch al langer - met als startpunt de machtsstrijd met Helmut Marko inmiddels anderhalf jaar geleden. Het was daarna simpelweg wachten tot het moment dat de bom tot uitbarsting kwam.

Horner wilde te veel macht

Inderdaad is er een deel van het personeel - veelal werkzaam in de fabriek in Milton Keynes - dat Horner met lede ogen ziet vertrekken. Voor hen is de voormalig teambaas altijd goed geweest, want zij vormden geen bedreiging voor hem. Mensen in de organisatie die wel aan zijn macht probeerden te tornen, waren dat wel en met hem leefde Horner vaak op gespannen voet - opnieuw Helmut Marko als meest voorname voorbeeld.
Horner
Christian Horner maakte anderen te vaak boos
Wie het laatste jaar op de F1-paddock in het Energy Station van Red Bull was, voelde spanning en de achterdocht, waar Horner en de eerder genoemde Smith voor een groot deel debet aan waren.
Smith deed bijvoorbeeld bij journalisten daadwerkelijk navraag wat mensen uit het ‘andere kamp’ (zoals Marko en Jos Verstappen) vertelden. Inderdaad is uit eigen ervaring te melden dat deze verhalen kloppen. Ongetwijfeld deed de Britse communicatiebaas dat niet op eigen houtje, maar op verzoek van controlfreak Horner.

Geen controle over deel van de media

Het moet Horner enorm gestoord hebben dat hij geen controle kreeg over wat er allemaal naar de media gelekt werd, wat veelal te lezen viel in Duitse, Oostenrijkse en Nederlandse media. Niet in de Britse pers, want die had Horner onder controle. Journalisten uit Groot-Brittannië leken er vanuit te gaan dat Horner nog wel even op zijn post zou blijven en uiteindelijk de interne machtsstrijd in zijn voordeel zou beslissen. Kortom, met het oog op de toekomst beter om Horner te vriend te houden, want hij was de stabiele factor in Red Bull.
Bovendien wilde men voorkomen de toorn van Horner en Smith over zich heen krijgen, want dat had nare consequenties. Dan kwam je op een zwarte lijst en werd het onmogelijk gemaakt om informatie en interviews te krijgen. De kans bestond zelfs dat je volkomen genegeerd werd. Als je voor een groot internationaal medium werkte, was dat het laatste dat je je kon veroorloven.
Horner
Horner regeerde met harde hand

Red Bull had genoeg van alle ruzies

De manier waarop met de media werd omgegaan, is een treffend voorbeeld hoe Horner in de paddock functioneerde. Zoals hij ook in het verleden de nodige ergernis bij andere teams en teambazen opwekte, om maar te zwijgen van wat het kamp Verstappen van Horner vindt.
Zoveel vijanden gemaakt, dan is het geen verrassing meer dat de leiding van Red Bull op een gegeven moment de stekker uit de samenwerking trekt - zoals is gebeurd. Maar dat Horner een slachtoffer is, dat heeft hij grotendeels zelf in de hand gewerkt door te veel mensen tegen zich in het harnas te jagen.