classes

Indy500


De Indianapolis 500 is hét hoofdevenement op de IndyCar-kalender. De race wordt sinds 1911 verreden op de Indianapolis Motor Speedway, dat bestaat sinds 1909. De bijnaam van het circuit is ‘The Brickyard’, omdat het originele raceoppervlak bestond uit bakstenen. Tegenwoordig rijdt men op asfalt, maar er is nog altijd een strook van één yard (iets meer dan 0,9 meter) breed aan baksteen te vinden bij de startfinishlijn. De naam Indy 500 komt simpel weg van de raceafstand: 500 mijl, omgerekend 805 kilometer. In totaal rijden de coureurs 200 ronden op de Indianapolis Motor Speedway.

 

De Indianapolis 500 is hét hoofdevenement op de IndyCar-kalender. De race wordt sinds 1911 verreden op de Indianapolis Motor Speedway, dat bestaat sinds 1909. De bijnaam van het circuit is ‘The Brickyard’, omdat het originele raceoppervlak bestond uit bakstenen. Tegenwoordig rijdt men op asfalt, maar er is nog altijd een strook van één yard (iets meer dan 0,9 meter) breed aan baksteen te vinden bij de startfinishlijn. De naam Indy 500 komt simpel weg van de raceafstand: 500 mijl, omgerekend 805 kilometer. In totaal rijden de coureurs 200 ronden op de Indianapolis Motor Speedway.

 

De race, die elk jaar in het laatste weekend van mei verreden wordt, wordt aangekondigd als  ‘The Greatest Spectacle in Racing’. Samen met de Grand Prix van Monaco en de 24 uur van Le Mans vormt de Indy 500 de Triple Crown van de autosport. Momenteel is Graham Hill nog altijd de enige coureur die alle drie de races wist te winnen. De laatste coureur die ooit probeerde om de Triple Crown te winnen was Fernando Alonso. Hij heeft de 24 uur van Le Mans en de GP van Monaco tweemaal gewonnen, maar wist in drie pogingen de Indianapolis 500 maar niet te winnen.

De allereerste race werd in 1911 gewonnen door Ray Harroun. De race werd elk jaar verreden behalve in de jaren dat de Verenigde Staten actief was in de Eerste- en Tweede Wereldoorlog. De meest succesvolle coureurs zijn A. J. Foyt, Al Unser Sr., Rick Mears en  Hélio Castroneves. Alle vier de coureurs hebben vier zeges in Indiana. Het meest succesvolle team is Team Penske, het team van Roger Penske. Roger is tevens eigenaar van de Indianapolis Motor Speedway.

De Indy 500 is niet altijd onderdeel geweest van de IndyCar-kalender, want van 1950 tot en met 1960 stond de race jaarlijks op de Formule 1-kalender. Veel Europese teams kwamen er echter niet op de race af. Ferrari maakte in 1952 haar opwachting met coureur Alberto Ascari, maar een succes was dat niet.

Luyendyk wint Indy 500

In de jaren 80 was de race vooral gevuld door Amerikaanse coureurs, maar steeds meer technologie kwam uit Europa. De meeste chassis-bouwers en motorfabrikanten waren Europees. En met de buitenlandse technologie, kwamen ook steeds meer buitenlandse coureurs die de Indy 500 wilden rijden. Coureurs als Emerson Fittipaldi, Teo Fabi, Roberto Guerrero en Nederlander Arie Luyendyk zette goede resultaten neer. Luyendyk, ook wel ‘The Flying Dutchman’ genoemd, is tot op heden de enige Nederlander die wist te winnen op Indy. Dit deed hij in 1990 en 1997. Tegenwoordig is vrijwel de helft van alle coureurs die start niet Amerikaans.

Meedoen aan de Indy 500 doe je niet zomaar. De eerste tests van het seizoen worden ruim een maand voor de race namelijk al verreden, vaak om de rookies kennis te laten maken met de baan, maar ook als opfrisser voor coureurs die bijvoorbeeld alleen op ovals rijden. Zo’n twee weken voor de start van de race wordt er wederom getest. Van dinsdag tot en met vrijdag wordt er vier dagen lang getest door teams en coureurs, eindigend met Fast Friday, waarin de volgorde van de kwalificatie wordt bepaald.

Kwalificatie Indy 500

De kwalificatie begint het weekend voor het raceweekend op zaterdag. Elke coureur krijgt vier rondes de tijd om een zo hoog mogelijke gemiddelde snelheid te behalen. De snelste twaalf (of negen, verschillend per jaar) van deze sessie mogen door naar de zondag sessie. Wanneer er meer dan 33 auto’s staan ingeschreven, zullen de nummer 31 tot en met de laatst gekwalificeerde coureur ook op zondag strijden tijdens de Last Chance Qualifying. Er mogen namelijk niet meer dan 33 auto’s starten.

De snelste twaalf strijden eerst voor een plekje in de Fast Six, waarna de snelste zes weer voor pole position zullen strijden. Als de kwalificatie is afgerond is het wachten op de vrijdag voor de race. Op Carb Day krijgen de coureurs nog één laatste keer om alles te testen.

Op de dag van de race kan je meer dan 300.000 fans verwachten op de tribunes. Voor de race worden alle coureurs één voor één voorgesteld aan de fans en hebben de coureurs hun voorkeur voor melk alvast doorgegeven. De winnaar van de race ontvangt een fles melk nadat Louis Meyer in 1936 voor de derde keer won en weer melk vroeg. Een lokale melkproducent zag daar een marketingkans in. Naast een glas melk ontvangt de winnaar ook de Borg-Warner trofee, waar alle gezichten van voorgaande winnaars opstaan afgebeeld.