Algemeen
Waarom 'egoïstische' Formule 1 in de MotoGP gevaarlijke situaties veroorzaakt
Afgelopen zondag kwam de motorsportwereld met de schrik vrij toen MotoGP-legende Valentino Rossi op de Red Bull Ring op een haar na gemist werd door rondvliegende Yamaha van Franco Morbidelli. Een zeer gevaarlijke situatie die mede door de Formule 1 heeft kunnen ontstaan.
Coureurs Franco Morbidelli en Johann Zarco kwamen op weg naar de langzame bocht drie op hoge snelheid met elkaar in aanraking, waarna hun motoren als een soort bowlingballen richting de apex van die bocht schoten. Rossi en teamgenoot Vinales (die daar net instuurden) kwamen met de schrik vrij, maar het scheelde centimeters.
Na afloop was er van coureurs en analisten kritiek te horen over dit soort langzame bochten direct na een lang recht stuk en deze kritiek is onder motorcoureurs niet nieuw. Het is een van de vele irritaties als gevolg van de aanpassingen die circuits de afgelopen 20 jaar hebben gedaan om autoraces en met name de Formule 1 te accommoderen.
Tilke-circuits werken voor MotoGP niet
Om inhalen in de F1 de bevorderen, heeft de FIA ruim 20 jaar geleden circuitontwerper Hermann Tilke ingeschakeld. Sindsdien zijn veel circuits gebouwd waarbij lange rechte stukken en haakse bochten elkaar opvolgen en oude circuits zijn naar dat idee omgebouwd. De Red Bull Ring (toen A1-Ring) was hiervan het eerste voorbeeld.
Of het racen er beter van geworden is, kan over gediscussieerd worden (helemaal als het gaat om MotoGP), maar het heeft zonder twijfel voor gevaarlijke situaties gezorgd. Waarbij het snelheidsverschil tussen een achteropkomende coureur en iemand die al in de langzame bocht rijdt, erg hoog is.
In 2002 zagen we dit met het ongeluk van Nick Heidfeld en Takuma Sato op precies hetzelfde punt nog goed gaan. Sato werd echter gered door de uiterst sterke monocoque van een F1-auto, maar een motorcoureur is natuurlijk vogelvrij in zo’n situatie.
Wat veilig is voor de Formule 1, is niet per se veilig voor motoren
Dit ‘egoïsme’ van de Formule 1, waarbij geen rekening wordt gehouden met de tweewielers zien we met wel meer dingen terug. Zo worden de asfalt uitloopstroken gezien als erg veilig, maar die zijn alleen effectief als het rubber hiermee contact houdt.
Als een motorcoureur valt, verandert die asfaltstrook in een glijbaan. Als je het geluk hebt dat je niet hard neerkomt, brandt het asfalt onder droge omstandigheden een gat in je leren pak en onder natte omstandigheden is het enkele reis richting bandenstapel. Het spreekt voor zich dat de motorrijders veel liever door een keurig aangeharkte grindbak rollen.
Overige irritaties zijn hoge kerbstones om auto’s binnen de baan te houden en een hobbelig wegdek dat wordt veroorzaakt door de neerwaartse druk die moderne F1-auto’s produceren. Hoewel dat laatste natuurlijk iets is waar F1 in wezen geen rekening mee hoeft te houden.
Misschien moet MotoGP andere circuits opzoeken
Daarom zijn ook Dorna en de FIM hiervoor verantwoordelijk. Tweewielers zijn nou eenmaal minder populair dan vierwielers en dus is het ook niet gek dat de Formule 1 de meest vooraanstaande circuits ‘claimt’. Het is alleen jammer dat circuits die wel voornamelijk voor motoren bedoeld zijn, het TT Circuit Assen bijvoorbeeld, ook deels de ‘Tilke-trend’ gevolgd hebben.
Ondertussen wordt bocht drie op de Red Bull Ring voor de tweede MotoGP-race komend weekend aangepast. Voor de apex van die bocht wordt een betonnen muur geplaatst, zodat motoren niet meer kunnen doorschieten. Tegen die betonnen muur wordt een luchtkussen bevestigd. Daar zullen die motorrijders heel blij mee zijn!
