Tijdens de Grand Prix van Brazilië in 1991 reed Ayrton Senna moeiteloos aan de leiding en was op weg naar eerste zege op het circuit van Interlagos voor zijn thuispubliek. Maar twintig ronden voor het einde kreeg de toenmalig McLaren-coureur een probleem met zijn versnellingsbak en kon vervolgens niet meer door beschikken over de vierde versnelling.
Op dat moment begon Nigel Mansell hard in te lopen op de Braziliaan, echter kreeg Senna een geschenk van boven vanwege het feit dat Mansell zijn bolide met problemen aan de kant moest zetten. Het gevaar was nog niet geweken, want Riccardo Patrese was de volgende die steeds dichterbij kwam.
Met nog paar ronden te gaan verloor Senna ook de derde en vijfde versnelling en probeerde de finish te bereiken door alleen de zesde versnelling te gebruiken. In de langzame bochten stond Ayrton Senna bijna stil, uiteindelijk wist hij op miraculeuze de race te winnen. Toen hij de finishstreep passeerde begon Senna te schreeuwen van blijdschap en zag zijn droom in vervulling gaan, winnen in Brazilië.
Vanwege de enorme worsteling om zijn wagen onder controle te houden, zorgde spierkrampen en koorts dat hij niet meer in staat was om op eigen kracht uit de bolide te klimmen.Hij was uitgeput en vervolgens door een medisch team naar het podium gereden.
