Przewodnik po torze Circuit Gilles Villeneuve
Linia startu/finiszu na Circuit Gilles Villeneuve znajduje się w połowie prostej pit-stopu i jest to również pierwsza prosta DRS na torze przed wejściem w zakręt 1. Zakręty 1 i 2, podobnie jak w przypadku GP Brazylii są znane jako zakręty Senny "S", ponieważ przechodzą z ostrego lewego do prawego ostrego zakrętu w kierunku zakrętu 3. Zakręty 3 i 4 tworzą szybką szykanę prawo-lewo, a następnie prowadzą przez prawy zakręt do szóstego GP Kanady jest znane z tego, że bariery znajdują się blisko krawędzi krawędzi toru, przez co kierowcy mają mało miejsca do ucieczki. Brendon Hartley padł tego ofiarą kilka lat temu po tym jak został wypchnięty przez Lance'a Strolla na barierę w zakręcie 5.
Trzeba mocno hamować w lewo od zakrętu 6 przed uzyskaniem impetu i prędkości przez prawy zakręt 7, co jest zasadniczo "tylną prostą" toru i drugą strefą DRS przed ostrym prawym zakrętem 8.
Zakręt 9 jest lewym zakrętem, który ustawia kierowców na szybki odcinek do najwolniejszego zakrętu wyścigu, ostrego prawego nawrotu w zakręcie 10, po którym kierowcy jadą z pełną prędkością przez 11 i 12. Szykany prawo-lewo w zakrętach 13 i 14 przeszły do historii na przestrzeni lat, oznaczając wyjście z zakrętu 14 jako "Ścianę Mistrzów", ponieważ wielu kierowców padło jej ofiarą.
Historia wyścigów
MoSport Park i Mont-Tremblant wymieniały się organizacją GP Kanady przez pierwsze cztery lata, zanim MoSport Park stał się miejscem wyścigu na dobre. Podczas tych lat widzieliśmy zwycięzców takich jak Jack Brabham, Jacky Ickx, Jackie Stewart, Emerson Fittipaldi i James Hunt w swoim mistrzowskim sezonie 1976.
Kanadyjczyk Gilles Villeneuve wygrał pierwszy wyścig na torze Île Notre-Dame w 1978 roku (nazwanym później po jego śmierci w 1982 roku). Wyścig w 1982 roku rozpoczął się od incydentu, w którym Didier Pironi zepsuł swój samochód na początku stawki, a następnie został uderzony przez Raula Boesela i Riccardo Paletti, którzy jechali z prędkością 110 mph. Paletti otrzymał pomoc od lekarza F1 i Pironiego i został później przetransportowany do szpitala.
Ayrton Senna odniósł tu pierwsze ze swoich dwóch zwycięstw w 1988 roku, kolejne przyszło w 1990 roku, zanim Michael Schumacher zdominował GP, wygrywając rekordową liczbę ośmiu w latach 1994-2004. 1999 stał się rokiem, w którym wyjście z ostatniego zakrętu zostało nazwane "Ściana Mistrzów" po tym jak Damon Hill, Michael Schumacher i Jacques Villeneuve rozbili się w tym samym miejscu.
Od tego czasu Nico Rosberg, Juan Pablo Montoya, Carlos Sainz Jr, Jenson Button i Sebastian Vettel też padli ofiarami pechowej ściany.
Lewis Hamilton wygrał tu swój pierwszy wyścig jako debiutant w F1 dla McLarena w 2007 roku, jedno z wielu zwycięstw na tym torze, kolejne przyszły w 2010, 2012, 2015, 2016, 2017 i 2019 roku. Jenson Button odnotował słynne zwycięstwo w 2011 roku, w wyścigu, który jest najdłuższym odnotowanym do tej pory. Burza deszczowa opóźniła wyścig o wiele godzin i po ponownym uruchomieniu na 41 okrążeniu, Button zrobił sobie drogę przez stawkę, łapiąc Vettela i zmuszając go do popełnienia błędu na ostatnim okrążeniu i wygrywając wyścig.
W 2008, rok po poważnym wypadku na tym samym torze, swoje pierwsze i niestety jedyne zwycięstwo odniósł tu Robert Kubica.
