Przewodnik po torze Interlagos
Interlagos lub Autodromo Jose Carlos Pace, aby nadać mu oficjalną nazwę toru, jest jednym z niewielu torów, które w Formule 1 biegną przeciwnie do ruchu wskazówek zegara. pod górę do pierwszego zakrętu.
Zakręty 1 i 2, znane jako „S Senny” od brazylijskiego kierowcy, trudne połączenie zakrętów o różnej długości i promieniu. Prowadzą one do długiego zakrętu nr 3 przed drugą główną prostą (Reta Oposta) i sektorem DRS toru.
Reta Oposta prowadzi do „Descida do Lago” lewe zakręty 4 i 5 przed wspinaczką na tyły budynków szybu. Dalej następuje trudny odcinek, który obejmuje różne małe zakręty i zmiany wysokości między zakrętami od 6 do 12.
Zakręt 6 to zjazd i w prawo w zakręt nr 7, który jest kolejnym w prawo przed zakrętem 8. Zakręt w prawo 8 schodzi w dół, a następnie z powrotem w lewo na zakręcie 9, zanim przyspieszający zakręt 10 prowadzi do prawego nawrotu zakrętu 11.
Od zakrętu 11 kierowcy zjeżdżają po lewej stronie zakrętu 12 w kierunku zakrętu 13. Zakręt trzynasty jest ostrym podjazdem w lewo przed wyruszeniem na szybki finisz okrążenia.
Kierowcy przejeżdżają przez 14 i 15, po czym wracają prosto do boksów, a wiele samochodów wykorzystuje to jako sposób na przyspieszenie przez DRS, aby wyprzedzić na zakręcie 1.
Historia wyścigu
Pierwsze trzy wyścigi Grand Prix Brazylii wygrali rodowici Emerson Fittipaldi (1973/74) i Carlos Pace w 1975 roku.
Jacarepagua zorganizował wyścig w 1978 roku, ponieważ chcieli, aby wyścig odbył się bliżej miasta wraz z powstaniem Nelsona Piqueta. Jacarepagua następnie prowadził wyścig w latach 1981-1989, dopóki nie zainwestowano 15 milionów dolarów w Interlagos, aby skrócić tor i wygładzić tor.
Wraz z pojawieniem się Ayrtona Senny, Interlagos ponownie stał się gospodarzem Grand Prix Brazylii w 1990 roku i od tego czasu jest gospodarzem tego turnieju. Alain Prost wygrał pierwszy wyścig w 1990 roku, ostatnie z jego sześciu zwycięstw w Grand Prix Brazylii.
Senna wygrał kolejny rok w 1991 i ponownie w 1993 przed Schumacherem w sezonie 1994/95, który ponownie wygrał w sezonie 2000/02. Michael Schumacher i jego brat Ralf po raz pierwszy w swojej karierze pokłócili się na starcie w 2001 roku.
Zdradzieckie warunki w 2003 roku przyczyniły się do pamiętnego wyścigu, w którym Giancarlo Fisichella wygrał w swoim Jordanie. Ulewny deszcz tuż przed wyścigiem i w jego trakcie spowodował problemy z kilkoma kierowcami. Fernando Alonso upadł, blokując tor w procesie i po wielu zamieszaniu zwycięstwo zostało ostatecznie przekazane Fisichelli.
W 2008 roku Lewis Hamilton został najmłodszym wówczas mistrzem świata Formuły 1. Felipe Massa wygrał wyścig, a Hamilton zajął piąte miejsce, wyprzedzając Timo Glocka na przedostatnim zakręcie, aby zdobyć wystarczającą liczbę punktów, aby zapewnić sobie mistrzostwo.
Jenson Button zakończył na tej samej pozycji rok później, aby zapewnić sobie jedyne zwycięstwo w mistrzostwach. W 2016 roku widzieliśmy niezwykłe wyprzedzenie przez Maxa Verstappena na Nico Rosbergu w deszczową pogodę, omijając zewnętrzną stronę na trzecim zakręcie.
GP Brazylii był kiedyś zabawnym finałem sezonu Formuły 1. Pytanie brzmi, czy powinien wrócić jako ostatni wyścig?
