Mick Schumacher in de auto van zijn vader uit 1994
F1 Nieuws
Terugblik 1994-1999 Deel 1: De doorbraak van Michael Schumacher (1994-1995)
De begin jaren 90 werden gedomineerd door de teams van McLaren en met name Williams. Dat team had met hun ‘actieve wielophanging’ in 1992 en 1993 zo’n grote voorsprong op de concurrentie dat deze technologie, samen met een reeks aan elektronische hulpmiddelen als tractiecontrole, voor verboden werd. Er zou een nieuw tijdperk aanbreken, althans…voor even.
Een tragisch begin
Vanaf de eerste test in 1994 werd duidelijk dat Williams het grootste nadeel zou ondervinden van de nieuwe reglementen. Kwalificatiewonder Ayrton Senna wist de FW16 tijdens de eerste drie Grands Prix nog op pole te kwalificeren, maar de wagen was zeer moeilijk te besturen en Senna kwam telkens niet aan de finish. Hoe de noodlottige derde Grand Prix van het seizoen voor hem eindigde is welbekend en uitgebreid besproken in dit eerdere artikel.
Tijdens die eerste drie races was het telkens Michael Schumacher die met zijn Benetton wist te profiteren van de misère bij Williams. In Monaco pakte hij zijn vierde overwinning op rij en had daardoor 40 punten, terwijl Gerhard Berger, die op dat moment tweede stond, slechts 10 punten had verzameld.
Michael Schumacher, wiens opmars in de Formule 1-wereld zich de jaren daarvoor al had aangekondigd, leek fluitend naar zijn eerste wereldtitel te kunnen rijden. Zijn grootste concurrent was verongelukt en de rest had zo’n grote achterstand opgelopen dat het onmogelijk leek dat gat nog te dichten. Toch niet op Schumacher en ook niet op Benetton. Een team dat optimaal leek te profiteren van de nieuwe reglementen, maar ook bijna hun eigen glazen in zou gooien.
De bedenkelijke praktijken van Benetton en Schumacher
Al aan het begin van het seizoen had Senna zijn bedenkingen geuit over de legaliteit van de Benetton. Die zou op de één of andere manier nog wel over een vorm tractiecontrole beschikken. Deze verdenkingen zijn nooit bewezen, maar in de loop van het seizoen vond er een reeks incidenten plaats, waarbij het team wel degelijk telkens de regels overtrad.
Dat begon in Groot-Brittannië, toen Schumacher na het behalen van de tweede plaats uit de uitslag werd geschrapt omdat hij te laat een stop/go penalty inwilligde. Een race later in Duitsland ontstond er een vlammenzee tijdens een pitstop van Benetton-teamgenoot Jos Verstappen. Omdat het team filters uit de brandstofslang had verwijderd, kon de brandstof sneller de auto ingepompt worden.
Ten slotte werd zijn overwinning bij de Grand Prix van België nog geschrapt wegens een vloer die te veel afgesleten was, maar daarmee kwam aan de straffen nog geen einde. Schumacher werd namelijk met terugwerkende kracht nog uitgesloten van deelname voor de volgende twee Grands Prix wegens het negeren van de zwarte vlag in Groot-Brittannië.
Berucht slotakkoord in Adelaide
Ondertussen had Damon Hill, die nu voor Williams de eer hoog moest houden, goed weten te profiteren van deze straffen voor Schumacher en Benetton. Hij won zes races en met nog één race te gaan was zijn achterstand op Schumacher maar één punt. Hoe dat afliep is inmiddels welbekend. Schumacher ging tijdens die laatste race in Adelaide aan de leiding, raakte de muur en beschadigde zijn auto. Toen Hill er vervolgens aankwam, gooide Schumacher zo hard de deur dicht, dat het beide auto’s uitschakelde en de Duitser wereldkampioen werd.
Schumacher zonder moeite naar tweede titel in 1995
Vergeleken met 1994, was 1995 daarna weinig enerverend. Ook nu waren er aanvaringen tussen Schumacher en Hill. Zowel in op Silverstone als Monza stonden ze bijvoorbeeld samen in de grindbak, maar uiteindelijk zou Schumacher vrij eenvoudig de titel binnenslepen. Hij was de nieuwe ster van de Formule 1. Een ster die bovendien nog rijzende was, helemaal sinds hij had aangekondigd in 1996 voor Ferrari te gaan rijden…
