F1 Nieuws
Formule 1-organisatoren moeten niet luisteren naar gezeur over hobbels
In Austin werd door teams en coureurs veel geklaagd over de hobbelige baan van het Circuit of the Americas. Zoveel zelfs, dat voor volgend seizoen verbetering wordt beloofd. Dat is wat mij betreft overbodig en bovendien een gemiste kans.
Snelheidsbeleving
Het klinkt wat vreemd, maar hobbelige circuits dragen voor mij bij aan iets waar de Formule 1 het afgelopen decennium in tekortschiet en ook de aangekondigde plannen voor 2021 blijven in gebreke. Dan heb ik het over de snelheidsbeleving van de Formule 1 bij de tv-kijker.
Snelheid is altijd relatief. Een ruimteschip kan met duizenden kilometers per uur door de ruimte vliegen, zonder referentiepunten lijkt het of hij stilstaat. Dat geldt voor Formule 1-auto’s in mindere mate ook en de afgelopen tien tot twintig jaar zijn steeds meer referentiepunten uit de Formule 1 verdwenen.
Hobbelige circuits
Hobbels op het circuit zijn daar onderdeel van. Oncomfortabel voor de rijders, maar het geweld wat daarmee gepaard gaat, brengt wel goed de snelheid van deze auto’s over op televisie, terwijl ze in werkelijkheid door die hobbels juist langzamer zijn.
Als je beelden terugkijkt van de jaren 80, 90 en zelfs het begin van deze eeuw of je kijkt naar een IndyCar-race op de stratencircuits van Long Beach en Detroit, dan stuiteren de auto’s door je beeld. Indrukwekkend en aantrekkelijk om naar te kijken. De afgelopen vijftien jaar heeft de Formule 1 echter zijn best gedaan om elke put, bult en scheur te elimineren, waardoor zelfs Monaco er ieder jaar als een biljartlaken bijligt.
Omdat de muren zo dichtbij staan (referentiepunten), ziet een rondje Monaco er altijd snel uit, maar op de overige circuits is het zonde. Het pole-rondje van Valtteri Bottas in Austin is een genot om naar te kijken. Vooral de eerste sector is indrukwekkend en het gestuiter door die snelle bochten draagt daar absoluut aan bij.
Verandering kost niks
De auto’s van dit seizoen zijn de snelste F1-auto’s ooit, maar door onder andere stuurbekrachtiging, uitloopzones die tot de horizon reiken, banden sparen tijdens de race en dus gladgestreken circuits, missen wij thuis op de bank veel van de sensatie hiervan.
Een aantal van deze beperkingen zijn moeilijk te veranderen, maar voor hobbels hoef je niks te doen. Ze ontstaan vanzelf, kosten niks en zolang het asfalt niet loslaat, is ook de veiligheid niet in het geding. Het is daarom jammer dat de organisatie in Austin zijn oren laat hangen naar miepende coureurs.
