F1 Nieuws
2019: Het seizoen dat McLaren bewijst dat het tij keren wel degelijk mogelijk is
Richard Verweij
Afzakken op de grid in de Formule 1, dat is een eitje anno 2019: Hoe slechter het gaat, hoe lastiger het is om het hoofd omhoog te houden en hoe verder je kan afzakken. Bij Williams dit al een paar jaar de situatie, bij McLaren dreigde het na een reeks niet al te beste seizoenen ook te gebeuren. Tot 2019: Het jaar waarin het roer drastisch omging en de vruchten direct werden geplukt.
Van kwaad tot erger
In mei 2018 lachte hij het nog weg: “Ontslag nemen bij McLaren? Nooit!” Teambaas Eric Boullier zwaait met de scepter bij het team uit Woking, maar echt heel lekker gaat het niet. De MCL33 die vanaf de wintertests op de grid staat, is pas de eerste versie en eigenlijk een iets versleutelde MCL32. “De echte wagen, die staat vanaf de GP van Spanje op de grid!”
Eenmaal aanbeland bij de thuisrace van Fernando Alonso (toen nog rijdend voor McLaren) begin mei, lijkt die belofte ingelost. Een nieuwe voorvleugel wordt geïntroduceerd en Fernando Alonso verzilvert zijn P8 op de startgrid op de zondag. Vier punten voor McLaren, die uitermate kostbaar zullen blijken in het kampioenschap.
Pas in Oostenrijk staat Alonso wederom in de top tien op het moment dat er met de finishvlag wordt gezwaaid: Tot aan die GP hebben DNF’s elkaar opgevolgd. Eén van de gevolgen van de overstap naar motoren van Renault na een reeks seizoenen met een krachtbron van Honda.
Begin juli is het dan zover: Eric Boullier dient zijn ontslag in bij McLaren. Slechts een paar maanden eerder werd de hoogste persoon binnen de technische staf, Tim Goss, al aan de kant geschoven: McLaren maakt schoon schip.
“De prestaties van de MCL33 in 2018 voldoen niet aan de verwachtingen van iemand bij McLaren, noch bij de fans. De redenen hiervoor zijn te wijten aan de structuur en kunnen alleen opgelost worden door flinke veranderingen vanuit binnen het team. Met de bekendmaking van vandaag, zetten we de eerste stap op het pad om die veranderingen door te voeren”, liet Zak Brown in 2018 weten.
Het oude eruit, het nieuwe erin
Nog geen maand later voegt McLaren daad bij woord door een rits nieuwe personeelsleden aan te kondigen. Allereerst James Key: De technisch directeur van op dat moment Toro Rosso. Key is vanaf het 2013-seizoen werkzaam geweest bij het satellietteam van Red Bull Racing, maar lijkt de bui daar te voelen hangen: Red Bull wil de samenwerking met Toro Rosso nog nauwer maken, waardoor een technisch directeur nagenoeg niet nodig is bij Toro Rosso.
De overstap van Key gaat, zoals je misschien wel verwacht in het wereldje der Formule 1, niet zonder slag of stoot. Red Bull wil Key liever niet kwijt (maar goed, een functie is er nagenoeg niet voor de Brit) en houdt hem dan ook aan zijn contract. Alleen als McLaren een flinke zak geld op tafel legt, zal het team uit Woking eerder met Key aan de slag mogen. McLaren weigert. Pas vanaf eind maart 2019 mag Key écht aan de slag bij McLaren, mar zal vanaf dag één een belangrijke rol spelen.
Gil de Ferran, voormalig racecoureur, is na het vertrek van Eric Boullier naar voren geschoven om de taak van de Fransman in te vullen. Wetende dat alles pas in 2019 weer op de rails gekregen kan worden, draait het om schadebeperking. Na de zomerstop zijn Fernando Alonso en Stoffel Vandoorne beiden slechts één keer in de top tien terug te vinden: Heel veel slechter kan het niet.
Nieuw team, nieuwe kansen
Met de bekendmaking begin 2019 dat voormalig WEC Porsche-teambaas Andreas Seidl de positie van teambaas zal innemen, lijkt de make-over compleet. Het duo Fernando Alonso-Stoffel Vandoorne zal ook ingeruild worden voor Carlos Sainz (overgekomen van Renault) en rookie Lando Norris, waardoor er écht vanaf de grond af aan kan worden begonnen met de opbouw van het nieuwe McLaren.
Vanaf 1 mei 2019 is Seidl daadwerkelijk werkzaam voor McLaren en timmert vanaf dag één aan de lange weg die McLaren moet bewandelen totdat succes weer kan worden behaald.
“De kans krijgen om deel uit te maken van McLaren en bij te dragen aan het terugbrengen van succes naar het team, dat is voor mij altijd een grote aantrekkingskracht geweest”, klinkt de Duitse teambaas een week nadat hij is begonnen bij zijn nieuwe werkgever.
Middenveld in de spiegels, top voor de neus
Halverwege februari 2019 wordt het doek van de MCL34 gehaald en wordt het duo Sainz-Norris officieel aangekondigd: Deze twee coureurs moeten het met deze wagen gaan doen onder leiding van Andreas Seidl. Nog steeds een krachtbron van Renault achterin de MCL34, maar eveneens nog steeds dezelfde brandstoffabrikant als Renault zelf (ondanks sponsoring door Petrobras bij McLaren). Lukt het het klantenteam om, net als Red Bull Racing, de bouwers van de motor achter zich te laten?
Heel lekker begint het niet: McLaren ziet Carlos Sainz uitvallen met motorprobleem, terwijl Lando Norris vanaf P8 terugvalt naar P12. Bij Renault zelf gaat het ook niet heel goed: Daniel Ricciardo crasht (eveneens een DNF dus), maar Nico Hulkenberg weet knap als zevende over de finish te komen: 1-0 voor Renault dus, hoewel de betrouwbaarheid van de krachtbron vanaf race één ter discussie staat…
De tik terug komt al één race later in Bahrein: Op het woestijncircuit hijgen de McLarens in de nek van de Red Bull van Max Verstappen en moet de Nederlander zijn positie bij de start keihard verdedigen ten opzichte van Carlos Sainz. De Spanjaard loopt schade op en eindigt als negentiende, maar Lando Norris bewijst de pace van de MCL34 met een P6! Renault daarentegen eindigt ver buiten de punten (eigenlijk twee DNF’s vanwege motorproblemen, maar 90% van de race werd afgelegd waardoor het een P17 en P18 wordt). Is het gat tot de top overbrugd?
Dat nog niet, maar vanaf de Grand Prix van Azerbeidzjan is het finishen in de punten in tegenstelling tot 2018 geen zeldzame gelegenheid meer. Goede punten ook trouwens: P6 als er iemand in de top van het veld een foutje maakt is niet zeldzaam, Carlos Sainz pakt zelfs drie keer P5 als daar geen coureurs van topteams rijden. Dat terwijl Renault verder en verder afzakt naar de staart van het middenveld…
De volgende stap
Na de eerste behoorlijke resultaten in 2019, komt het eerste grote nieuws van McLaren: Deelname aan een volledig IndyCar-seizoen. Het avontuur van McLaren in de Indy500 gaat niet bepaald als gepland, waardoor de keuze wordt gemaakt om te investeren in een volledig jaar. “Dat project staat los van de Formule 1”, benadrukt Zak Brown. Toch blijft het een gok: Hoe groot is de kans dat je een dergelijk project werkend weet te krijgen als men in de Formule 1 keihard worstelt om de weg naar boven te vinden?
Gezien de latere resultaten in het 2019-seizoen, zal Brown ongetwijfeld zeggen ‘ik zei het toch’. De MCL34 is niet opeens veel slechter geworden. Sterker nog: Ten opzichte van de directe concurrentie lijkt McLaren zelfs terreinwinst te boeken. Een Ferrari achter je houden op Suzuka? Daar is echt wel wat power voor nodig.
Stilstaan en genieten van de betere resultaten, dat doet men bij McLaren echter niet. De focus werd al snel verlegd naar de MCL35 en ook voor de drastischere veranderingen in 2021 is een plan gesmeed. Motorleverancier Renault wordt aan de kant gezet vanaf dat seizoen en de Mercedes wordt op in de wagens geschroefd. Eén jaar reed McLaren met de hybride V6 van de Duitsers, in 2014. Dat was tevens het jaar waarin het laatste podium werd gepakt door McLaren (P2 voor Kevin Magnussen, P3 voor Jenson Button), waarna het eigenlijk alleen maar bergafwaarts ging.
Een overstap naar Honda bracht niet wat men er van had gehoopt, terwijl de overstap naar Renault gepaard ging met een stap in de juiste richting. Toch houdt McLaren het na drie seizoenen voor gezien met de Fransen: Voor de volgende stap verwacht men meer te kunnen behalen met Mercedes.
‘Best of the rest’
Met nog vier races te gaan, moet het wel heel gek lopen wil Mclaren de huidige P4 in het kampioenschap verliezen. Carlos Sainz merkte het al op na de GPO van Japan: “Wij zijn niet alleen meer het beste team op het middenveld, we hebben ook de eerste stapjes buiten die zone gezet”. 111 punten verzamelde McLaren tot nu toe, terwijl het 2018-seizoen (goed genoeg voor P6 bij de constructeurs) werd beëindigd met slechts 62 punten op zak.
In theorie zou Renault het McLaren nog lastig kunnen maken: De Fransen bezitten 77 punten, met achter hen een gat van bijna twintig punten tot aan Toro Rosso. De vraag is alleen hoe reëel die kans is: De RS19 doet het beduidend minder goed in 2019 en na de GP van Japan is het nog maar de vraag op daar niet wat puntjes vanaf worden gehaald.
Nee, McLaren lijkt toch echt richting de titel voor ‘best of the rest’ te stormen, zij het met een nog aanzienlijke achterstand ten opzichte van Red Bull Racing, Ferrari en Mercedes. Maar goed: De eerste stap is duidelijk gezet, met een jaartje rijden in niemandsland en hier en daar in de nek hijgen van het derde team op de grid, dat is iets waar McLaren voorafgaand aan de vorige paar seizoenen direct voor zou hebben getekend!
