F1 Nieuws

F1 2019 review: Nog mooier, nog meer, maar ook nog beter?

F1 2019 review: Nog mooier, nog meer, maar ook nog beter?

21-06-2019 10:00 Laatste update: 10:25
9
Author profile picture

Richard Verweij

Teams op de grid hebben hun handen vol aan de banden van Pirelli en het onder de knie krijgen van de nieuwe voorvleugels, maar verder is er weinig veranderd ten opzichte van 2018. Toch ligt er ook dit seizoen weer een nieuwe F1 game in de schappen: F1 2019. De grote vraag voor gamers is dan ook in hoeverre het spel, gebaseerd op de werkelijke koningsklasse, zich houdt ten opzichte van de vorige editie. In de F1 2019 review van GPblog lees je het antwoord op die en nog veel meer vragen!

Jong geleerd, oud gedaan

Laten we bij het begin beginnen, dat werd na de vorige F1-games aan Codemasters gevraagd. Laat coureurs doorstromen uit lagere klassen om nog meer het gevoel te krijgen dat je jezelf als coureur echt omhoog werkt. En zo geschiede. In de Formule 1-game van 2019 heb je de keuze om te beginnen in de Formule 2 en op den duur door te stromen. Of toch niet helemaal?

De nieuwe feature maakt namelijk onderdeel uit van de focus op rivaliteit in de F1-game. In de 2018-versie werd dat al iets meer uitgewerkt, in de editie van dit jaar ligt er overduidelijk een focus op. Jij en een andere nieuwkomer kunnen het niet goed met elkaar vinden en krijgen het op de baan geregeld met elkaar aan de stok. Klinkt leuk, uitvoering is wat minder.

Wie verwacht dat je in de career-mode daadwerkelijk een volledig F2-seizoen doorloopt, komt bedrogen uit. Een reeks evenementen op verschillende circuits, handelen dat af. Vervolgens stroom je door naar de koningsklasse en verkrijgt ook jouw rivaal een plekje bij een team dat op ongeveer hetzelfde niveau presteert. Markant detail: Kies je voor Racing Point als team, dan schop je Lance Stroll uit zijn stoeltje. Je rivaal komt vervolgens bij Haas terecht als teamgenoot van Romain Grosjean. Wederom een merkwaardige keuze van Codemasters, maar goed.

Interessant om ook te benoemen, is een nieuwe functie in de career-mode: Die waarin coureurs daadwerkelijk wisselen van team afhankelijk van hun prestatie. Ramt Valtteri Bottas zijn W10 aan de lopende band in de muur en pakt Lance Stroll permanent punten, dan kan de jonge Canadees best wel eens de overstap maken. ‘Meestal’ aan het einde van het seizoen, maar goed. Red Bull kennende…

Uiteraard kan je wel gewoon een volledig F2-seizoen doorlopen (of direct door naar de F1 zonder rivaal uit de lagere klasse), maar dan wel als zijnde een coureur van een 2018-team. De 2019-lineup komt later als DLC, vooralsnog stap je in bij Prema als je voor Nyck de Vries kiest.  Vervolgens kan je een volledig seizoen afwerken, of een verkorte (of speciale) versie met alleen bepaalde races. Een leuke toevoeging voor als je even wiel-aan-wiel wil vechten met gelijk materiaal: De afstellingsmogelijkheden in de Formule 2 zijn vele malen kariger dan in de Formule 1, zoals je mag verwachten.

Engineer-sim 2019

Over afstellen gesproken: Eenmaal in de Formule 1 (want hoewel de F2 een leuke toevoeging is, draait het spel nog steeds om het avontuur in de Formule 1) zal je direct voor een flinke uitdaging staan. Wie eerdere F1-games heeft gespeeld (vooral de recentere) had de mogelijkheid om een afstelling voor een bepaalde auto en een bepaald circuit te downloaden, op de eigen auto te gooien en vervolgens alleen even de under- en oversteer aan te passen. Iets wat makkelijk kon door de ballast van de auto naar voren of naar achteren te schuiven. In F1 2019 is dat verleden tijd: De ballast-functie is foetsie!

Dat betekent dat je als coureur de vrije training hard nodig zal hebben om de balans te vinden die bij jou past. Kies je voor een setup met minder drag (en lever je dus downforce in), dan zal je toch bij een ander aspect iets in moeten leveren om niet bakken onderstuur over te houden. Vergelijk het maar met Ferrari in 2019: Je kan nog zo snel zijn op een recht stuk, je wint geen prijzen als je in de bochten niet vooruit te branden bent.

Grafische pracht en praal, maar…

Het volgende bruggetje met betrekking tot Ferrari: De graphics van F1 2019. De SF90 zorgde voorafgaand aan het F1-seizoen al voor de nodige opgetrokken wenkbrauwen, aangezien de auto ontzettend mat is. Dat zou zorgen voor een kleine tijdswinst en aangezien de Ferrari niet ondertussen weer glimt, zal het bewijs daarvoor vast bestaan. Het punt is alleen dat de nieuwe F1-game het qua vooruitgang bij de graphics vooral moet hebben van nieuwe lichthoeken.

Elke wagen (met als uitzondering de Ferrari en de Red Bull) glimt in de nieuwe editie veel meer, wat tijdens een nachtrace als Bahrein echt ontzettend gaaf is. Ales wordt weerspiegeld op de Halo en de voorkant van de auto, waardoor het allemaal nét even wat echter aanvoelt. Bij de RB15 en de SF90 is de Halo iets glanzender gemaakt om toch iets van dat effect mee te geven, maar het is overduidelijk minder mooi dan op de andere bolides.

De game is trouwens gespeeld op een high-end PC (RTX 2080 Ti) met alle settings op maximaal. Later nog een keertje op een iets mindere build (GTX 1070) en tot slot nog op een PS4. Ja, je gaat het verschil wel merken (console overduidelijk de grootste verliezer van de drie), maar op de PC valt het allemaal wel mee. Framerate van 60+ lukt prima met al het benodigde op maximaal (alle schaduwen zijn een beetje té) als je een 1070 hebt, wat tegenwoordig niet heel veel meer kost. Niet veel meer dan een fatsoenlijk racestuurtje in ieder geval.

Stuurmanskunsten

Als we het dan toch hebben over stuurtjes! De grote vraag: Heb je een stuurtje nodig of kan het ook behoorlijk met een controller? Onze trackguide-pro David zweert bij een setup met stuurtje, gaspedalen en de hele mikmak, zelf lukte het ons aardig om mee te komen met een controller. Tuurlijk, bandenmanagement is wel een dingetje (maar gelukkig kan je alle resourcepoints van een training pakken zonder dat programma aan te hoeven raken), maar het rubber in de F1-game is lang niet zo lastig om onder de knie te krijgen als in werkelijkheid dit seizoen. Met lift-and-coast kom je een heel eind, de rest moet je maar terug zien te winnen door keihard door te trappen.

Voor de grap ook even geprobeerd te racen met muis en toetsenbord (NIET aan te raden) en dat lukt ook tot op zekere mate. Verwacht niet met twee vingers in de neus P1 te kunnen pakken met een Williams op moeilijkheidsgraad 100, maar goed. Dat spreekt redelijk voor zich.

Is de game fijner om te spelen mét een stuurtje (en pedalen)? Absoluut. Zeker nu de wind een belangrijkere rol lijkt te spelen. Scheur je start/finish in Bahrein op, dan zal je elk zuchtje wind vlak voor de remzone voelen. Met een controller (toch iets minder vloeiende bewegingen) zit je dan net even wat eerder in de muur, terwijl je dergelijke correcties met een stuurtje veel makkelijker kan maken. Fatsoenlijk afstellen op jouw wensen kost wel wat tijd en dat in combinatie met het niet meer kunnen sjoemelen met under/oversteer, maakt het wel flink lastiger.

Events, MTX en leagues

Grafisch dus iets beter, nét even wat lastiger om uit de muur te blijven en een vermakelijke aanvulling in de vorm van de Formule 2. Zijn er dingen die toch onder het de noemer ‘had niet gehoeven’ moeten staan? Mwoah, de microtransacties misschien.

Belangrijk om te vermelden dat het modificeren in twee verschillende varianten in F1 2019 zit. Die met een betaalmiddel waar je daadwerkelijk voor in de buidel moet tasten, de andere die je verkrijgt door deel te nemen aan evenementen. Eerstgenoemde spreekt voor zich, de andere is net even wat lastiger.

Afgezien van een duidelijkere (en makkelijkere) manier om leagues (competities met vrienden of willekeurige mensen) te beginnen of aan deel te nemen, zijn er namelijk ook wekelijkse evenementen. Voorafgaand aan de release van de game is dat bijvoorbeeld de GP van Engeland (vreemde timing, maar oké). Neem je deel aan de vrije trainingen en doe je dat behoorlijk, dan verkrijg je daarmee ‘Competition Points’ (te herkennen aan een grote C). Niet veel, maar goed.

Vervolgens rij je de kwalificatie en komt jouw tijd op een scorelijst te staan. Een paar dagen later vindt de daadwerkelijke race plaats en krijg je een bepaalde score achter je naam afhankelijk van jouw resultaat. Hoe hoger op de ranglijst (top 50% van de wereld, top 20% etc.) hoe meer Competition Points je bijgeschreven krijgt. Die kan je vervolgens uitgeven om een nieuwe livery voor jouw auto in de multiplayer te verkrijgen, een andere kleur handschoenen of een ander ontwerp van jouw racehelm. Veel zie je er zelf niet van, maar goed: Het staat leuk voor die ene keer dat iemand jouw profiel bekijkt.

Uiteraard kan je ook de portemonnee pakken, de creditcard eruit trekken en een ‘premium livery’ kopen, maar tja. Het is niet alsof jouw auto daar sneller van gaat. Zolang dat het geval is, boeit het vrij weinig. Het enige jammere is, dat je afhankelijk bent van online-competitie om punten te winnen voor de liveries die geen ‘echt’ geld kosten. Aan de ene kant misschien jammer, maar ook terecht: De liveries die je vrijspeelt voor de auto’s, zijn namelijk alleen te gebruiken in de multiplayer.

Legendarisch?

In onze preview gingen we er kort op in, nu we de volledige versie hebben gespeeld kunnen we er nog even kort op terugkomen: De Legends Edition. Liveries (voor multiplayer-auto, helmen en handschonen) van Ayrton Senna en Alain Prost worden toegevoegd aan de game, net als een paar uitdagingen die je aangaat als zijnde Senna of Prost. ‘Is dat het’, vroegen we hardop na de preview. ‘Yep’ is daarop het antwoord. Zie het als een ‘invitational event’ uit de voorgaande games: Met bolide (die eveneens met de Legends Edition komen) van Prost en Senna tegen elkaar racen. Of ja, racen: De score van jouw rivaal verbeteren of hem op de baan inhalen. Een leuke gimmick, maar niet veel meer dan dat.

Conclusie

Echte technische vernieuwing zal je niet terugvinden in F1 2019 ten opzichte van 2018, maar grafisch is de game wel net weer even beter dan de voorganger. Auto’s glimmen in de zon of het kunstlicht en ook de banden glanzen (net als in het echt) één rondje mee. Het weghalen van de ballast-functie maakt het afstellen (en dus het rijden van races) een stuk lastiger, maar dat vormt dan ook de grootste uitdaging in de nieuwe editie.

De toevoeging van de Formule 2 is tof, zolang je de rivaliteit niet al te serieus neemt (of zelfs ontwijkt door gewoon een seizoen te draaien als een bestaande coureur). Aangezien de geluiden van de F2-motoren vele malen beter klinken dan die uit de F1 (deels de schuld van de hybride V6, deels toch ook de game), vormt de klasse onder de Formule 1 een interessante en leuke afleiding, maar is het jammer dat deze niet volledig is geïntegreerd als voorprogramma van de F1.

Wie maar al te graag een iets glanzender helmpje op heeft of net een ander embleem op zijn handschoenen wil, zal F1 2019 ook perfect zijn. Geef je geen moer om cosmetische dingen, dan is dat geen enkel probleem: Je wint of verliest geen tijd door wel of niet in de buidel te tasten.

Ohja, en publiekslieveling Claire is ook weer terug om interviews af te nemen. Net iets meer variatie in de vragen, maar nog steeds vervelend.