F1 Nieuws

Ricciardo maakt de F1-cirkel rond: Een onvermijdelijke terugkeer naar Red Bull

Ricciardo maakt de F1-cirkel rond: Een onvermijdelijke terugkeer naar Red Bull

23-11-2022 15:03
3

GPblog.com

Red Bull Racing heeft bevestigd dat Daniel Ricciardo terugkeert bij het team voor het Formule 1-seizoen 2023. De Australiër maakt de cirkel rond en keert terug naar het team waar hij zeven Grands Prix won en meerdere podiumplaatsen behaalde.

Ricciardo zal niet rijden tijdens de Grand Prix weekenden. In plaats daarvan zal Ricciardo de test- en reserverijder zijn. Hij zal nog steeds veel F1 paddocks bezoeken, maar ook werken op de simulator en rijden tijdens testdagen. Hij zal zich ook bezighouden met de promotionele kant van Red Bull Racing. En dat is een rol die niet nieuw voor hem is. Ricciardo maakt de cirkel rond.

Eerste dagen in de Formule 1

Ricciardo won in 2009 de Britse Formule 3 titel en kon dat seizoen plaatsnemen in de Red Bull F1 auto, zij het alleen tijdens een test bestemd voor jonge coureurs.

In die paar dagen in Jerez overtrof 'The honeybadger' alle concurrenten en werd hij aangenomen als test- en reserverijder van Toro Rosso (en Red Bull Racing) voor het seizoen 2010. Een taak die de Australiër dat jaar zou uitvoeren naast de Nieuw-Zeelander Brendon Hartley, hoewel de laatste later in het seizoen uit het programma van Red Bull werd geschrapt. Een taak die opnieuw vertrouwd klinkt.

Als enige overgebleven testrijder van Toro Rosso kreeg Ricciardo alle kansen om zich te bewijzen. Elke keer dat hij achter het stuur van de Toro Rosso-auto kruipt, slaagt hij erin een betere tijd neer te zetten dan de meer ervaren coureurs van het team. Die resultaten bleven niet onbeloond: Ricciardo kreeg in het Formule 1-seizoen 2011 een racestoeltje bij HRT, zij het voor een paar races.

Ricciardo debuteerde tijdens de Grand Prix van Groot-Brittannië. Ricciardo noteerde de langzaamste tijd in de kwalificatie en verloor met een halve seconde van zijn teamgenoot Vitantonio Liuzzi. Hoewel hij vijf plaatsen won tijdens de Grand Prix op Silverstone, was Ricciardo de laatste van de finishers omdat een hoop betrouwbaarheidsproblemen de andere coureurs troffen. Bij de volgende race in Duitsland was Ricciardo erin geslaagd het gat met zijn teamgenoot in de kwalificatie te dichten, omdat hij gewend raakte aan de auto. In de race eindigde hij voor Karun Chandhok. De volgende keer maakte Ricciardo nog meer indruk door Liuzzi te verslaan in de Grand Prix. Tijdens hun 10-races partnerschap slaagde Ricciardo erin Liuzzi te evenaren in de kwalificatieduels. Op de racedag eindigde Ricciardo met 6-3 voorsprong.

Opklimmen in de gelederen

Die ervaring bleek cruciaal, want een jaar later nam hij plaats in de auto van Toro Rosso. Na het afwegen van alle opties besloot Helmut Marko te kiezen voor de jonge Ricciardo naast Jean-Eric Vergne. In de openingsrace van dat seizoen (ook Ricciardo's thuisrace) scoorde de Honeybadger zijn eerste kampioenschapspunten. Met verschillende puntenfinishes in zijn debuutjaar was Ricciardo verzekerd van nog een jaar in de Formule 1.

Het jaar daarop begon zijn pechstrook in de Grand Prix van Australië. Een uitlaatprobleem betekende het einde van de race voor Ricciardo, maar hij had opnieuw een positief seizoen. Ricciardo scoorde zes keer punten, met als seizoenshoogtepunt de 5e plaats in de Britse Grand Prix van 2013. Het was Marko en Horner duidelijk dat Ricciardo iets speciaals had.

Met het vertrek van Mark Webber bij Red Bull Racing eind 2013 was het aan Vergne en Ricciardo om te laten zien wie de beste kandidaat was om de plek naast Sebastian Vettel in te nemen. Ricciardo benutte de kans optimaal en werd gepromoveerd, terwijl Vergne vanaf dat moment in een negatieve spiraal terechtkwam.

In 2014 stond Ricciardo voor het eerst op de bovenste trede van het podium. Opmerkelijk genoeg gebeurde dat in de Grand Prix van Canada van 2014, waar Ricciardo als zesde startte. Hij zakte naar de zevende plaats, maar vocht zich terug om op de podiumplaatsen te komen. Met nog vijf ronden te gaan zat Ricciardo op de derde plaats, maar hij gaf niet op en haalde Sergio Perez en Nico Rosberg in om de overwinning te pakken. Later in het seizoen pakte hij ook de overwinning in Hongarije, waarmee hij zijn teamgenoot (en viervoudig wereldkampioen) Sebastian Vettel in zijn schaduw stelde. Aan het eind van het seizoen vertrok Vettel naar Ferrari en kwam Red Bull junior Daniil Kvyat naast Ricciardo te zitten.

Uitdaging tegen Verstappen

Na vier races in 2016 werden er veranderingen doorgevoerd: Daniil Kvyat werd vervangen door Toro Rosso-coureur Max Verstappen en de Nederlander zou al in Barcelona plaatsnemen in de RB12. Een race die het toen 18-jarige jonge talent meteen zou winnen, waardoor Daniel Ricciardo gedwongen werd zijn talent te etaleren. Sebastian Vettel werd gemakkelijk verslagen, evenals Kvyat. Verstappen was uit een ander hout gesneden en wist in zijn eerste seizoen extreem dicht bij zijn teamgenoot te komen. Het verschil was slechts 52 punten aan het eind van het seizoen, ondanks dat Verstappen vier races voor Toro Rosso reed.

In 2017 waren Ricciardo en Verstappen aan elkaar gewaagd, maar de RB13 bleek allesbehalve betrouwbaar. In de eerste helft van het seizoen was het Verstappen die een reeks DNF's achter zijn naam kreeg; na de zomerstop landde de pech op Ricciardo's schouders. Ondanks alle ellende wist Ricciardo toch te winnen in Bakoe en eindigde hij in totaal acht keer op het podium.

De motivatie daalde vervolgens in de komende seizoenen. De betrouwbaarheid van Red Bull met de Renault-motor verslechterde. Gecombineerd met Ricciardo's crash met Verstappen in Bakoe, had Ricciardo het gevoel dat hij een nieuwe start nodig had voor het seizoen 2019.

Het bleek geen meesterzet. Renault begon nog redelijk positief als 'best of the rest', maar al snel bleek de grootspraak van Renault niet waar te zijn. Zelfs het klantenteam McLaren was beter en Ricciardo lijkt de verkeerde optie te hebben gekozen.

Na de vijfde plaats in de constructeurs in 2019 lijkt 2020 niet veel beter te beginnen voor Ricciardo. Teamgenoot Nico Hulkenberg is ook vervangen door Esteban Ocon en de man uit Perth moest in zijn eentje hard werken. In de tweede helft van het seizoen lukte dat vaker en werd hij beloond met twee podiumplaatsen. Daaruit bleek dat Ricciardo nog steeds de strijd aankon.

Die podiumplaatsen deden hem goed en hij eindigde keurig als vijfde in de strijd om de wereldtitel. De beslissing om in 2021 voor McLaren te rijden was echter al lang genomen, en Ricciardo voegde zich bij de jonge Lando Norris bij het team uit Woking. McLaren stapte ook over op Mercedes-motoren. Maar ondanks enorme inspanningen van McLaren en Ricciardo lukte het gewoon niet voor Ricciardo. Hij won een race, maar over het algemeen kon hij de auto niet onder controle krijgen en werd hij voortdurend verslagen door Norris. Uiteindelijk verbrak McLaren de banden met Ricciardo en gaf hem de kans terug te keren naar Red Bull.